บทสัมภาษณ์ทางรายการวิทยุของ Maybee

credits to bug @ soshified.com
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เมบี : ฉันขอแนะนำให้รู้จักโซ นยอ ชิแด ค่ะ ยินดีตอนรับค่ะ
โซนยอชิแด: สวัสดีค่ะทุกคน พวกเราโซ นยอ ชิ แด ค่ะ
[สองฝ่ายทักทายกัน]

เมบี : ว้าว! พวกเธอน่ารักจังเลยค่ะ จริงๆ แล้วโซ นยอ ชิ แด มีทั้งหมด 9 คนนะ แต่ด้วยสาเหตุหลายอย่างทำให้เราเชิญมาได้แค่ 4 คนค่ะ ขอให้แนะนำตัวกับผู้ฟังด้วยค่ะ

ซอฮยอน : สวัสดีค่ะ โซ นยอ ชิ แด น้องเล็ก ซอฮยอนค่ะ
ทิฟฟานี : สวัสดีค่ะ สดใสกว่าสิ่งใดๆ ทิฟฟานี โซนยอชิแดค่ะ
เจสสิก้า: สวัสดีค่ะ โซนยอชิแด เจ้าหญิงน้ำแข็ง เจสสิก้าค่ะ
แทยอน: สวัสดีค่ะ โซนยอชิแด หัวหน้าแก็งค์ แทยอนค่ะ
[ทิฟฟานีเริ่มสวัสดีอีกครั้ง คนอื่นๆ ก็ทำตาม]

เมบี : ทุกคนดูน่ารักมาก เธอรู้อะไรไหม ว่าตอนนี้ฉันเริ่มหันมาดูรายการเพลงแล้วล่ะ เพราะโซนยอชิแดนะเนี่ย
โซนยอชิแด : ว้าว จริงเหรอ
เมบี: จริงๆ ฉันมักจะเลียนแบบท่าทักทายของเธอตลอดเลย
[โซนยอชิแดหัวเราะ]

เมบี : [ถ้าฉันเต้นนะ] มันดูไม่สวยเลยหละ แต่ว่า อืมม.... [ท่าเต้น] มันก็น่ารักดีล่ะ ขนาดไม่ได้ออกอากาศนะ เธอก็ยังทักทายคนอื่นๆ ด้วย ?(หนึ่ง...สอง...สาม) สวัสดีค่ะ พวกเราโซนยอชิแด? อืมมม เดี๋ยวนะ นั่นใครนะ? โอ้! ไม่ต้องตกใจไปนะ นั่นผู้จัดการฉันเองหล่ะ เขาชอบทิฟฟานีมากๆ เลย ดูสิหน้าแดงแล้ว
ทิฟฟานี : ขอบคุณค่ะ
เมบี : [พูดกับตัวเอง] ฉันบอกแล้วว่าอย่าทำ น่าอายจริงๆ เชียว
[ทั้งหมดหัวเราะ]

เมบี : ทิฟฟานี่ ฉันขออะไรอย่างหนึ่งได้ไหม คิดว่าเพื่อการกุศลนะ ถ่ายรูปกับเขาหลังจากเสร็จแล้วได้ไหม เขารอมาทั้งอาทิตย์แล้วเนี่ย อ่า แล้วก็มารูอีกคน เขาก็ชอบเธอเหมื่อนกัน ถึงกับเอาชื่อเธอไปตั้งชื่อสุนัขเลย เอาล่ะ ฉันรู้แล้วว่าเธอหน้าตาน่ารักมากขนาดไหน
ทิฟฟานี : ขอบคุณค่ะ
เมบี : พูดจริงๆ นะ ฉันคิดว่าทิฟฟานี่ดูเด็กสุดเลย
ทิฟฟานี : อืมม... [พูดไม่ออก]

เมบี : เอาละแทยอน ก่อนเดบิวเนี่ย มีคลิปวิดีโอสั้นออกมาทางอินเตอเนต...
แทยอน : อา...นั่นไงๆ ทีเซอร์ (ตัวอย่าง)
เมบี : ใช่เลย ฉันคิดว่าเธอคือโบอา
แทยอน : โอ้ จริงเหรอ
เจสสิกา : น่ารักจริงๆ

เมบี : พวกเธอดูสวยกันมากเลย แต่น้องเล็กซอฮยอนดูน่ารักมาก
ซอฮยอน : ขอบคุณค่ะ

เมบี : และก็เจสสิก้า จริงๆ แล้วเธอดูเหมือนเจ้าหญิงน้ำแข็ง ภายนอกดูเย็นชา แต่ฉันคิดว่าภายในต้องเป็นคนจิตใจอ่อนโยนแน่ๆ
โซนยอชิแดคนอื่นๆ ยกเว้น เจสสิก้า : ใช่ๆ
ทิฟฟานี : DingDongDaeng! ดิง ดอง แดง!

เมบี : ทิฟฟานี รู้สึกยังไงบ้างที่เราโทรไปหาเมื่อต้นเดือน แล้วก็ที่ได้คุยกับมารู
ทิฟฟานี: โอ้ ตอนนั้น พวกเรา [โซนยอชิแด] กำลังเดินทาง อยู่ดีๆ ผู้จัดการก็บอกฉันว่ามีโทรศัพท์จากเมบี มารู แล้วก็จาดู ฉันก็แบบว่า ?โอ้ จริงหรือ? ว้าว? ฉันดีใจมาก และถ้าคุณได้ฟังที่เราคุยกันนะ จะรู้ว่าฉันตื่นเต้นมาก
เมบี : เธอน่ารักมากเลย แล้วสุนัขชื่อทิฟฟานี่เนี่ย โอเคไหม?
ทิฟฟานี : โอเคค่ะ สบายมาก
เมบี : ถ้าเธอเจอมารูนะ ทักเขาเหมือนเป็นเพื่อนเธอด้วยคนนะ
ทิฟฟานี : ได้ค่ะ

เมบี : อ่า เอาละ ตอนนี้โซนยอชิแดก็ดังมากเลยนะ
แทยอน : ไม่หรอกค่ะ [หัวเราะ]

เมบี : วันๆ หนึ่งมีงานเยอะไหม
โซนยอชิแด : ก็ มากกว่า 3 งาน
เมบี : มากกว่า 3 ฉันยังไม่เคยมีมากขนาดนั้นเลย
โซนยอชิแด : จริงเหรอ

เมบี: แล้วตื่นกันกี่โมงเนี่ย
แทยอน : ก็แล้วแต่อ่ะคะ แต่บางครั้งก็ตี 5
เจสสิกา : เช้าสุดก็ตี 4
ทิฟฟานี : ใช่ ตื่นตอนตี 4 แล้วออกไปทำงานตอนตี 5

เมบี : สำหรับแฟนๆ ที่ฟังอยู่ตอนนี้นะคะ ได้โปรดส่ง [วิตามินและของบำรุงอื่นๆ] มาให้สาวๆ ด้วย
แทยอน : ไม่เป็นไรค่ะ พวกเราแข็งแรงดี
เมบี : พวกเธอดูแข็งแรงและก็ดูเป็นธรรมชาติด้วยเวลาไม่แต่งหน้านะ
โซนยอชิแด : ขอบคุณค่ะ

เมบี : พวกเธอได้รับการฝึกกันนานมากก่อนที่จะมาเดบิวเนี่ย ใครที่ฝึกนานที่สุด
เจสสิกา : ฉันเอง...เริ่มฝึกเมื่อตอนเกรด 5
เมบี : ว้าว นั่นมันกี่ปีกันละ
เจสสิกา: ประมาณ 7 ปีค่ะ
เมบี : ทำไมเขาถึงไม่ให้เธอเดบิวก่อนล่ะ เธอออกจะสวยขนาดนี้ [ทิฟฟานีหัวเราะ]
เจสสิกา : ไม่ค่ะ ไม่ อืม ฉันเป็นเด็กสุดเลย และก็มีพี่ๆ ที่เขาเก่งมากๆ แต่พอพวกเขาอายุใกล้จะเกินเกณฑ์ ก็ต้องรีบเดบิว (ล้อเล่น) [ทั้งหมดหัวเราะ] ไม่หรอกค่ะ พวกเขาเยี่ยมมากๆ เลย และฉันก็เด็กด้วยตอนนั้น

เมบี : รู้สึกว่ามันลำบากไหม
เจสสิกา : ไม่เลยค่ะ ฉันสนุกกับการฝึกมาก และก็ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเด็กฝึก
เมบี : แหม! ดีจังเลย ฉันน่ะขี้โมโหนะ แล้วยิ่งถ้าไม่มีใครสนใจฉันอีกด้วย ฉันก็จะไม่สนใจอะไรเหมือนกัน แล้วก็จะหนีไปไกลๆ เลย
เจสสิกา : ฉันไม่ใช่อย่างนั้นนะค่ะ ฉันแค่รู้สึกว่าฉันยังทำได้ไม่ถึงมาตรฐานของตัวเองนะค่ะ เพราะอย่างนี้ฉันเลยรู้สึกว่ามันแย่
เมบี : นี่เธอเป็นพวกชอบความสมบูรณ์แบบหรือเนี่ย
เจสสิกา : ไม่หรอกค่ะ แต่ฉันคิดว่าทุกคนก็ได้รับประสบการณ์มาเหมือนๆ กัน ทั้งทิฟฟานี ซอฮยอน และก็คนอื่นๆ ด้วย

เมบี : มีบ้างไหม แบบว่าพวกเธอกำลังจะได้เป็นนักร้องแล้ว (กับทีมที่เดบิวไปก่อนหน้านั้น) แต่ว่ากลับมีคนอื่นเข้ามาแทนที่พวกเธอน่ะ มีบ้างไหมแบบนั้น หรืออะไรทำนองนั้นล่ะ
แทยอน,เจสสิกา : อืม....พวกเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ
เมบี : อ่อ นั่นเป็นความลับอีกอย่างหนึ่งใช่ไหมเนี่ย
แทยอน : ไม่ใช่ๆ ฮ่า ฮ่า
[ทั้งหมดหัวเราะ]

เมบี : ฉันสงสัยมากเลยว่าโซนยอชิแดมารวมกันได้อย่างไร ใครเข้ามาเป็นคนแรก
แทยอน : มันไม่ใช่ว่า ?เอาล่ะ มาเลือกสมาชิกในวงกันดีกว่า? แต่ว่าเด็กที่ฝึกได้เข้าเรียนในห้องเรียนเต้น เรียนร้องเพลง หรือเรียนภาษาไปพร้อมกัน แล้วทางบริษัทเอสเอมก็เลยจัดให้มีการแข่งขันกันขึ้นมา เพราะอย่างนั้นพวกเรากับคนอื่นๆ ก็เลยรวมวงกัน [อย่างไรก็ตาม] โซนยอชิแดในตอนนี้มีภาพลักษณ์ที่เข้ากันดี และก็มีความสามารถที่แตกต่างกัน ก็เลยกลายมาเป็นโซนยอชิแดในที่สุด

เมบี : อ๋อ เข้าใจแล้วล่ะ แล้วมีใครที่สนใจด้านการแสดงบ้างไหม
เจสสิกา : หลังจากที่ฉันฝึกมาสักระยะ ฉันก็อยากจะลองแสดงดูบ้างนะ แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะเล่นหนังหรือละครหรอกนะ แค่อยากลองเล่นซิทคอมดูบ้างน่ะ (แนวตลก)
เมบี : แล้วอยากเล่นบทแบบไหนคะ
เจสสิกา : ก็บทที่เหมือนฉันน่ะค่ะ
เมบี : เธอกล้าทำอะไรที่แรงๆ ขัดกับภาพลักษณ์ตอนนี้ไหม
เจสสิกา : เอ่อ...เอ่อ
[ทิฟฟานีทำเสียงตกใจ]
แทยอน : ฉันทำได้ ฉันทำได้
เมบี : อืม มันเป็นแนวตลก อย่างนั้นเธอก็ต้องทำให้ตัวเองดูตลกสิ
เจสสิกา : ฉันทำได้...ฉันทำได้ ฉันมั่นใจว่าฉันทำให้คนอื่นหัวเราะได้ในแบบของฉัน
แทยอน : โอ้ว เธอจะทำให้คนเป็นน้ำแข็งเหรอ ละครตลกที่เต็มไปด้วยน้ำแข็ง [หมายเหตุ ชื่อเล่นของเจสสิกา ?เจ้าหญิงน้ำแข็ง]
เจสสิกา : ใช่แล้ว ฉันจะเล่นละครตลกที่ปกคลุมด้วยน้ำแข็ง
เมบี : เธอทำให้ฉันนึกถึงฟรานเชสกานะเนี่ย [ตัวตลกในรายงานตลกของเกาหลี]
[ทั้งหมดหัวเราะ]
แทยอน : นั่นเหมาะมากๆ
เมบี : บทแบบนั้นน่าจะเหมาะกับเธอนะ

เมบี : เอาล่ะ พวกเธอตอบคำถามครบ 20 ข้อแล้ว
[เจสสิกาถอนหายใจ]
นี่แหละน้าเด็กผู้หญิง ลายมือพวกเธอสวยจริงๆ
[ซอฮยอนหัวเราะคิกคัก]
แต่ให้ตายเหอะ ด้วยความสัตย์จริงเลย มีอยู่คนนึงจริงๆ ที่ฉันอ่านลายมือไม่ค่อยออก ซอฮยอน...นี่มันออกจะ...ฉันไม่พูดดีกว่า
แทยอน : [พูดกับซอฮยอน] นี่เธอรีบเขียนใช่ไหม
เมบี : คนอื่นๆ เขียนลายมือสวยนะ ฉันเข้าใจนะว่าเธอยังเด็กอยู่ คงยังไม่ได้ฝึกเขียนเท่าไรนักใช่ไหม
ซอฮยอน : ไม่น้า ฉันฝึกนะ
แทยอน : ใช่ๆ เธอเก่งออก
ทิฟฟานี : ในบรรดาพวกเราเลย
เมบี : โอ้ว จริงเหรอ อ่าใช่ เขาว่ากันว่าคนเก่งมักจะลายมือไม่สวย
ซอฮยอน : ไม่น้า....

เมบี : เอาล่ะ ไปฟังเพลงของโซนยอชิแดกันดีกว่า Into the new world ค่ะ

----------------------------------- พัก --------------------------------------------

เมบี: โซนยอชิแด กับเพลง into the new world เพราะมากๆ เลย
โซนยอชิแด : เพราะมาก เพราะมาก เพราะมาก
เมบี : เอาละ พวกเธอตอบแบบสอบถามครบกันหมดแล้ว ...ใครจะเป็นคนแรกดี
แทยอน : ทิฟฟานีดีกว่า
เจสสิกา : ฟานี ฟานี ทิฟฟานี

เมบี : ไม่นานมานี้ ฉันเห็นในอินเตอเนตน่ะ แต่ฉันไม่แน่ใจเหมือนกันว่าฉันควรจะพูดไหม แต่เอาล่ะ ก็ฉันเห็นข่าวเกี่ยวกับทิฟฟานีในกระทู้นะ มีรูปด้วย เป็นรูปที่ทิฟฟานีกำลังยกแขนขึ้น ขณะที่คนอื่นๆ เอาแขนลงกัน มันกลับกันเลย



ทิฟฟานี : ฉันรู้ว่าเธอหมายถึงอะไรนะ ฉันก็ได้เห็นมันเหมือนกัน
เมบี : ฉันก็สงสัยนะ คนเขาพูดกันว่าเธอค่อนข้างจะเคลื่อนไหวช้ากว่าคนอื่นๆ จริงหรือเปล่า

ทิฟฟานี : ฉันขอแก้ตัวหน่อยสำหรับรูปนั้นนะ วันนั้นนะ เรามีงานมากเลย เราไปกันหลายที่มากๆ เพราะว่าเป็นโชว์กลางแจ้ง เราเลยต้องเปลี่ยนชุดกันในรถเลย แต่ว่าเราก็ยังมีพักนิดหน่อยนะระหว่างแต่ละงาน ทำให้เราเสียเวลาไปมาก และก็...
เจสสิกา : อ๋อ เธอก็เลยลืมท่าเต้นไป ว่างั้น?
ทิฟฟานี : ไม่นะ ฉันไม่ได้ลืม
แทยอน : พูดความจริงมาเลยดีกว่า ไม่ต้องแก้ตัว (เย้าแหย่กัน)
ทิฟฟานิ : (ทำเป็นไม่สนใจ) เราต้องติดเข็มกลัดที่เสื้อนะ และ...แต่ว่าวันนั้นเรารีบกันมาก และฉันก็รีบจนไม่ได้ติดเข็มกลัด ก็เลย...
เมบี : ฉันรู้แล้วละ เธอยกแขนขึ้นไม่ได้เพราะอย่างนี้นี่เอง
ทิฟฟานี : ถ้าเธอดูดีๆ นะ [พยายามอธิบายต่อไป] ฉันเลยต้องจับเสื้อไว้อย่างนั้น ถึงไม่ได้ยกแขนขึ้นเหมือนคนอื่นๆ ไง
แทยอน : โอ้ว มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

[อย่างที่เรารู้กัน ว่ายังมีหลักฐานเรื่องนี้อีก]





[และอีกเยอะมากกก]

เมบี: อย่างนี้ก็ เธอก็ไม่ได้ช้าหรืออะไรแบบนั้นใช่ไหม
แทยอน : ไม่ใช่ เธอไม่ค่อยทันคนอื่นต่างหากละ
[ทุกคนหัวเราะ]
เจสสิกา : เธอไม่ได้ช้าหรอก แต่เร็วเกินไปต่างหาก
ทิฟฟานี : ฉันก็ทั้งช้าและเร็วแหละ
แทยอน : เธอทำให้มันพอดีๆ ไม่ได้หรือไง แบบจังหวะพอดีๆ น่ะ
เมบี : ฉันว่ารูปนั้นก็น่ารักดีนะ
เจสสิกา : เธอน่ารักมาก แม้จะทำอะไรผิดนะ คนก็ยังชอบอยู่ดี
ทิฟฟานี : ฉันขอขอบคุณทุกๆ คน ตลอดไป

เมบี : เอาล่ะ มาดูแบบสอบถามของทิฟฟานีกันดีกว่า ?ล่าสุดไปทำอะไรมา และที่ไหน? ?ฉันไปค่ายทหารมา เพื่อไปถ่ายรายการ? ไปค่ายทหารมาเหรอ กับใครล่ะ
ทิฟฟานี : ก็กับเพื่อนๆ ในวงค่ะ
เมบี : แล้วไปทำอะไรกันบ้างล่ะ
ทิฟฟานี : ก็กินข้าวกลางวันด้วยกัน ฝึกด้วยกัน เล่นเกมส์กับทหาร
เมบี : แล้วไปที่ค่ายไหนมาละ พวกทหารจะต้องดีใจมากตลอด 2 ปีของชีวิตทหารแน่ๆ พวกเธอได้เรียนรู้อะไรมาบ้างล่ะ
แทยอน: [พวกเขา] ดู...
เจสสิกา : มีความสุขมากๆ
เมบี : นั่นก็เพราะพวกเธอไปที่นั่นมาน่ะสิ
เจสสิกา : ไม่ ไม่ใช่อย่างนั้นนะ พวกเราคิดว่ากองทหารจะต้องน่ากลัวมากแน่ๆ แต่ว่าพวกเขานะดูมีความสุขและก็สดใสมากๆ เลย
แทยอน : พวกเขาเหมือนพี่ชายของฉันเลย
เมบี : อย่างที่ฉันบอกแหละ ที่มันเป็นแบบนั้นก็เพราะพวกเธอไปที่นั่นไง แล้วซอฮยอนละ ว่าไง
ซอฮยอน : ฉันก็คิดว่ามันจะต้องเป็นที่ที่น่ากลัวมากๆ แต่ทุกคนกลับน่ารักมากๆ เลย
เมบี : ก็เพราะโซนยอชิแดไปที่นั่นน่ะสิ
[ทุกคนหัวเราะ]
เจสสิกา: ฉันรู้สึกว่าพวกเขาฝึกกันหนักมากเลย เพื่อประเทศชาติ ฉันภูมิใจจริงๆ เลย
เมบี : ถูกต้อง ทีหลังนะ พวกเขาจะต้องตอบแทนโซนยอชิแดด้วยการซื้อซีดีของพวกเธอ

เมบี : ?เวลาไหนคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิต?? ?เมื่อโซนยอชิแดได้รวมทีม? เธอมีความสุขขนาดนั้นเลยหรือ?
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ ก็อย่างที่แทยอนบอกไปแล้ว ว่าเราฝึกมาด้วยกันประมาณปีครึ่ง แต่ว่าก็ยังไม่ได้รวมทีมกันสักที จนเมื่อเรารู้ว่า เอาล่ะ จะมีการรวมทีมแล้ว มันทำให้พวกเราคิดว่าจะต้องฝึกกันหนักมากขึ้น... แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา
แทยอน : ใช่แล้วล่ะ
เมบี : ฉันคิดว่าในทีมทุกคนต้องรู้สึกเหมือนกันแน่ๆ
แทยอน : ใช่เลยค่ะ เราถึงกับร้องไห้ออกมาเลย
ทิฟฟานี : แล้วก็ยิ้ม...
เมบี : เพราะว่าในทีมมีสมาชิก 9 คน มันจะต้องมีบ้างละที่จะต้องรู้สึกว่าด้อยกว่า ?คนนั้นร้องเพลงเก่งกว่าฉัน? ?คนนั้นเต้นเก่งกว่าฉัน?
แทยอน : ใช่ค่ะ เป็นการแข่งขันที่ดีนะ

เมบี : ?ข้อความล่าสุดที่ได้รับ?? ?จากพ่อ? ตอนนี้พ่อกับแม่ของเธออยู่ในเกาหลีหรือเปล่า
ทิฟฟานี : เปล่าค่ะ พวกท่านอยู่ที่อเมริกา แต่ขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้เราส่งข้อความหากันได้ง่ายขึ้น ฉันไม่ค่อยได้ส่งข้อความไปหาพ่อหรอกค่ะ แต่ว่าพ่อจะส่งมาหาบ่อยเสียมากกว่า และก็ข้อความล่าสุดคือ ?คิดถึงลูกนะ และอย่าลืมกินข้าวให้ครบวันละ 3 มื้อ
แทยอน : เธอก็คิดถึงพ่อใช่ไหม
ทิฟฟานี : ใช่ๆ คิดถึงมากๆ เลยโดยเฉพาะช่วงนี้นะ
เมบี : เพราะว่าเธอทำงานเหนื่อยมากละสิ
เจสสิกา : เดี๋ยวก็ได้เจอพ่อแล้ว
เมบี : โอ้ว พ่อเธอกำลังจะมาเหรอ
ทิฟฟานี : เปล่าหรอกค่ะ
เมบี : หรือว่าเธอจะไปอเมริกา
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ
เมบี : แล้วตารางงานของเธอละ
ทิฟฟานี : เรามีช่วงพักประมาณ 2 ? 3 วันน่ะค่ะ

เมบี : แต่เพื่อนๆ ในวงก็ช่วยเธอได้เยอะเลยใช่ไหม
ทิฟฟานี : ค่ะ ฉันเลยไม่ค่อยรู้สึกเหงาเท่าไร เวลาอยู่บ้านก็เลยไม่ค่อยคิดถึงพ่อเท่าไรนัก
แทยิน : นี่ พูดแบบนี้เดี๋ยวพ่อผิดหวังแย่
ทิฟฟานี : โอ้ ใช่ พ่อค่ะอุดหูไปเลยนะค่ะ
[ทุกคนหัวเราะ]
เมบี : เพื่อนในวงคนไหนที่ช่วยเหลือหรือห่วงใยเธอมากที่สุด
ทิฟฟานี : ทุกคนดูแลฉันดีมากเลยค่ะ แต่แทยอนจะสุดๆ ตั้งแต่ฉันมาถึงเกาหลี แทยอนก็เป็นเพื่อนร่วมห้องของฉันแล้ว เธอรู้จักฉันดีมากๆ เลย
แทยอน : ทิฟฟานี เป็นภรรยาฉันเอง
เมบี : อ่า ใช่ภรรยาของเธอ
แทยอน : เราอยู่ด้วยกันมานาน ดังนั้น...
เมบี : อืม เธอถึงรู้จักจุดดีและจุดอ่อนของแต่ละคนเป็นอย่างดี
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ นั่นก็คือสาเหตุที่ว่าทำไมเราถึงช่วยเหลือกันและก็ห่วงใยกันขนาดนี้
เมบี : นี่แปลว่าเธอมีจุดอ่อนเยอะนะสิ
ทิฟฟานี : จุดอ่อน....
แทยอน : เธอมีจุดอ่อนเยอะไปหมด
ทิฟฟานี : พูดจริงๆ เลยนะ ฉันมีจุดอ่อนเยอะจริงๆ แหละ
เมบี : เดาว่าเธอต้องทำของหายบ่อยๆ แน่เลย
ทิฟฟานี : ไม่ใช่ฉันนะ ซอฮยอนต่างหาก

เมบี : แล้วอะไรเป็นจุดอ่อนที่คิดว่าสุดๆ แล้ว
แทยอน : อืม...
ทิฟฟานี : ฮ่า ฮ่า ฮ่า เยอะมากเหรอ?
แทยอน : ใช่ เยอะมากๆ เลือกไม่ได้เลย เอาอะไรดีล่ะ
ทิฟฟานี : เรื่องการพูดดีกว่า เธอพูดแทนฉันไปเลยนะ
เมบี : อา เรื่องพูด ทำไมล่ะ เพราะว่าเธอพูดไร้สาระหรือ?
แทยอน : ใช่ๆ บางทีเธอก็พูดอะไรก็ไม่รู้ออกมา ไม่มีเหตุผล
ทิฟฟานี : เวลาคนอื่นๆ ไม่อยู่ด้วยนะ แทยอนก็จะบอกฉันว่า ?ฉันบอกเธอแล้วไง ให้คิดก่อนพูด? [ทั้งหมดหัวเราะ]
แทยอน : ฟานี คิดก่อนจะพูดนะ เธอรีบตลอดเลยเวลาพูดนะ
ทิฟฟานี : ฉันควรจะให้มันพอดีๆ เนอะ
แทยอน : เธอทำได้ดีมากแล้วล่ะ ตอนนี้

เมบี : แทยอน หัวหน้าวง ผู้ซึ่งดูจะเป็นผู้ใหญ่ที่สุด จริงไหมเจสสิกา?
เจสสิกา : จริงค่ะ เธอดูเป็นผู้ใหญ่มาก ใจเย็น ชอบช่วยเหลือคนอื่นๆ แล้วก็ไม่เคยโกรธเลย เธอเหมือนแม่ของพวกเรา ช่วยเหลือพวกเราทุกคนในเรื่องต่างๆ
ทิฟฟานี : แต่เวลาโกรธนะ น่ากลัวมาก
[ทุกคนหัวเราะ]
แทยอน: เจสสิกาเคยบอกว่าฉันเป็นคนที่ไม่มีอารมณ์
เจสสิกา : ฉันบอกแล้วว่าแทยอนไม่ได้โกรธหรอก แค่หงุดหงิดเท่านั้นเอง
แทยอน : [พูดกับเมบี] ทิฟฟานีก็อย่างเนี่ยแหละ พูดอะไรไม่ค่อยคิด
เมบี : ทิฟฟานี...คิดก่อนพูดนะ
เจสสิกา : คิดนะๆ ได้โปรด
ทิฟฟานี : (พูดต่อ) เวลาแทยอนแนะนำฉันด้วยคำพูดที่แบบแรงๆ หน่อยนะ มันน่ากลัวมากเลยล่ะ
เจสสิกา : ก็แค่กับทิฟฟานีเท่านั้นหละ
แทยอน : ทิฟฟานีขำตลอดเลย แม้แต่ตอนอยู่ในช่วงเครียดๆ เธอก็ยังยิ้มออกมาในแบบของเธอน่ะ ฉันละสงสัยจริงๆ ว่าเธอจะรู้บ้างหรือเปล่าว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นบ้าง
ทิฟฟายี : เธอก็เลยบอกฉันว่า ?เธอรู้หรือเปล่าว่าเธอทำอะไรผิดลงไปบ้าง? ?รู้บ้างไหม? ?ฉันไม่คิดว่าเธอรู้หรอกนะ?
เมบี : โอ้ แทยอนทำอย่างนั้นเลยเหรอ
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ ฉันเลยต้องทำซ้ำๆ อีกสักหน่อย ฮ่า ฮ่า
เมบี : แล้วทิฟฟานีว่ายังไงบ้างล่ะ
แทยอน : ?ฉันรู้? ?ฉันรู้? พยักหน้า...
ทิฟฟานี : ?ฉันรู้?
แทยอน : ถ้าอย่างนั้น ทำไมยังพูดอะไรแบบไม่ค่อยมีเหตุผลล่ะ
[ทุกคนหัวเราะ]

เมบี : ซอฮยอน ใครที่ดูแลเธอดีที่สุด
ซอฮยอน : เลือกไม่ถูกเลย เพราะทุกคนดูแลฉันดีหมดเลยค่ะ
ทิฟฟานี : โอ้ จริงเหรอ เดี๋ยวต้องกลับไปคุยกันที่บ้านหน่อยละ
ซอฮยอน : อา ใช่ค่ะ ทิฟฟานีดูแลฉันดีที่สุดเลย เพราะเธอเป็นเพื่อนร่วมห้องของฉัน
เมบี : คำที่หาในอินเตอเนตล่าสุดคือ โน้ตบุ้คสีชมพู แสดงว่าชอบสีชมพูละสิ
ทิฟฟานี : ฉันชอบสีชมพูค่ะ
เมบี : ปากกาก็สีชมพู เล็บสีชมพู เสื้อผ้าสีชมพู แม้กระทั่งตอบคำถามพวกนี้ด้วยปากกาสีชมพูอีก
แทยอน : เธอเป็นพวกบ้าคลั่งนะค่ะ
เจสสิกา : ใช่ค่ะ
เมบี : แล้วที่นอนล่ะ
ทิฟฟานี : ก็สีชมพูค่ะ ตุ้กตาทั้งหมดของฉันก็สีชมพูด้วย
แทยอน : เอาตุ้กตาพวกนั้นไปทิ้งซะ มันทำให้รกมากเลย
เมบี : ว้าว แทยอนพูดเหมือนคุณแม่เลย [ล้อเลียนสิ่งที่แทยอนพูด]
แทยอน : ไม่หรอกค่ะ อืม ทิฟฟานีชอบบ่นว่าเจ็บจมูก มันก็มาจากตุ้กตาพวกนั้นแหละ
เมบี : แล้วเธอฟังหรือเปล่า คำพูดของคุณแม่น่ะ
ทิฟฟานี : ฟังค่ะ
เจสสิกา : เธอชอบสีชมพูมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ช่วยอะไรไม่ได้แล้วค่ะ[color="#0000FF"][/color]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ติดตามตอนต่อไป ^^

ช่วง 2 ของน้องซอฮยอน

ขอบคุณนะ =O=

ขอบคุน พี่ พอลลี่น่ะคัฟ


แทยอน : ทิฟฟานี่เป็นภรรยา ของฉันเอง อิอิ

มารู เอาชื่อทิฟ ไปตั้ง เป็นชื่อ สุนัข - -"

สงสัยเค้าต้องดูแลมันดี แน่เลย

ที่เอามาให้ อ่าน สนุก ดี

รอ ติดตาม ช่วง 2 น๊า

เอ่อ...นี่มันรายการสัมภาษณ์โซนยอรึสัมภาษณ์คู่รักประจำวงค่ะ

แททิฟสวีทได้อีกง่ะ จาหวานไปมั้ยค่ะมี้แท แหม๋ๆๆน่าหมั่นเขี้ยวจิงๆ

รอช่วงที่สองนะค่ะ

ช่วงที่ 2 มาแล้วนะจ้า ตอนนี้จะสั้นหน่อย ของนุ้งซอจ้ะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เมบี : มาต่อกันที่ซอฮยอนบ้าง ?ล่าสุดไปทำอะไรมา? แล้วก็ที่ไหน?? ?สำหรับพี่เมบี ฉันไปซื้อ...? นี่มันอ่านว่าอะไรเนี่ย
ซอฮยอน : ฉัน...ฉัน เปลี่ยนมันนิดหน่อยนะค่ะ
เมบี : ไปซื้อ...ซื้อ ^#&#!$! ...นี่มันอะไรเนี่ย?
แทยอน : ขอโทษค่ะ น้องยังเด็กอยู่
ซอฮยอน : ไม่นะ ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะ [ไม่ค่อยเข้าใจเธอเลย]
เมบี : เอาเถอะ ยังไงเธอก็อุตส่าห์เอาอาหารมาให้ฉันนะ
ซอฮยอน : ก็วันเกิดพี่นี่คะ
เมบี : ขอบคุณจ้ะ [พูดตัดบท] และก็ ?ข้อความล่าสุด?? ?ฉันเห็นเธอในทีวีด้วย เยี่ยมมาก? นี่มาจากเพื่อนของเธอเหรอ?
ซอฮยอน : ใช่ค่ะ
เมบี : พวกเขายังคิดว่าการที่เธอออกทีวีนี่มันดูเยี่ยมมากใช่ไหม
ซอฮยอน : ใช่ค่ะ
เมบี : เธอคิดยังไงล่ะ
ซอฮยอน : ฉันก็ขอบคุณพวกเขาค่ะ เพราะว่าพวกเรายุ่งกันมากๆ เลย ก็เลยไม่ได้ติดต่อเพื่อนๆ แต่ว่าก็ยังติดตามฉันตลอด และส่งข้อความมาหาทุกวันเลย
เมบี : เคยมีเพื่อนพูดอะไรที่ทำร้ายน้ำใจเธอบ้างไหม เช่น เฮ้ เธอดูประหลาดมากในการแสดงนั่นน่ะ อะไรแบบเนี่ย
ซอฮยอน : ไม่หรอกค่ะ ส่วนมากจะแบบว่า ท่อนนี้เสียงสูงไปหน่อยนะ คราวหน้าต้องทำให้ดีกว่านี้ แต่ว่ายังไงเธอก็เยี่ยมมาก
เมบี: เสียงสูงไปนิดนึงหรือ?
แทยอน : เพื่อนเธอเก่งมากเลย
เมบี : ใช่ๆ นั่นละคือสิ่งที่เอสเอมอยากจะแนะนำเธอละ
[ทั้งหมดหัวเราะ]

เมบี: และก็ คำที่หาในอินเตอเนตล่าสุด ?วิธีการรักษารูปร่างให้ได้รอบเอวที่สวยงาม?
ทั้งหมด : อะไรนะ?
เมบี : รอบเอวเหรอ?
เจสสิกา : เสื้อผ้าของซอฮยอนส่วนใหญ่จะเป็นโชว์เอว เธอก็เลยเครียดมาก
ทิฟฟายี : ฉันไม่รู้มาก่อนเลยว่าเธอสนใจเรื่องนี้ด้วย ฉันคิดว่าเธอหาแต่พวกเคโรโระ หรือว่าอะไรอย่างนั้นนะ
ซอฮยอน : ก็ด้วยแหละค่ะ
เมบี : โอ้ เธอชอบดูการ์ตูนนี่นา
เมบี : เอวเธอสวยนะ
แทยอน : เธอมีเอวที่ยาว ขาก็ยาว ผมก็ยาวอีก...

เมบี : ?อยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิดมากที่สุด? ?อยากมีเวลาอยู่กับครอบครัว? อืม ครั้งล่าสุดที่ได้กินข้าวกับครอบครัวนี่เมื่อไรกัน
ทิฟฟานี : มิถุนายน... [วันที่อัดเพลงอยู่ในช่วงต้นเดือนกันยายน 2007]
เจสสิกา : ว้าว จริงเหรอ สำหรับฉันเหมือนเพิ่งเมื่อวานเองนะ
ทิฟฟานี : น่ารักจัง
เมบี : แต่ก่อนเธอคิดว่ามันธรรมดาใช่ไหม แต่ตอนนี้เริ่มคิดถึงมันละสิ
เจสสิกา : แน่นอน ฉันเข้าใจถึงความสำคัญของครอบครัวแล้วล่ะ
เมบี : ว้าว ?ฉันเข้าใจถึงความสำคัญของครอบครัวแล้ว?...ในซิทคอมนะมันจะต้องตลกมากแน่ๆ ถ้าเธอเล่นแบบจริงจังขนาดนี้
แทยอน : หัวเราะแบบเยือกเย็น ใช่เลย

เมบี : เธอคงคิดถึงเพื่อนๆ ที่โรงเรียนมากนะ
เจสสิกา : ซอฮยอนขี้กังวลมาก...คุยกับพวกเราสิถ้าเธอมีปัญหา
เมบี : ไม่งั้นเดี๋ยวฉันให้เบอร์โทร.เอาไว้ติดต่อฉันได้
ทิฟฟานี : [พูดกับซอฮยอน] ฉันไม่เชื่อหรอก เธอนะชอบหลับตลอดเลย ทุกวัน
เมบี : เธอหลับทั้งวันเลยเหรอ
ทิฟฟานี : ใช่
ซอฮยอน : ไม่ ฉันเปล่านะ
เมบี : เธอหลับทั้งวันเลย ฉันรู้แล้ว
ซอฮยอน : ไม่น้า [หัวเราะเสียงอ่อยๆ]
เมบี : อา ทิฟฟานีตลกอะไรอย่างนี้
เอาละ ได้เวลาพักแล้ว
------------------------------------------------ พัก ---------------------------------------

กี๊ดดดดดดดดด


พี่พอลลี่ ขอบคุนจริงๆๆน๊า

ขอบคุณ มากๆๆเลย

อิอิ อ่านต่อ แระน๊า

ต่อกันที่ของเจสสิกานะจ้ะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เมบี : มากันที่เจสสิกาบ้าง “ข้อความล่าสุด” “ไม่รู้จะไปไหนดี” ใครกัน?
เจสสิกา : โอ้ เพื่อนของฉันเอง ฉันถามว่าเป็นไงบ้างวันนี้ แล้วเขาก็ตอบกลับมาว่า ไม่รู้จะไปไหนดี หลังจากนั้นฉันก็ปิดโทรศัพท์ไป
[ทุกคนหัวเราะ]
แทยอน: นั่นมันออกจะเย็นชาไปหน่อยนะ
เมบี : ใช่ๆ เจ้าหญิงน้ำแข็ง
“ร้องไห้ครั้งล่าสุดเมื่อไร?” “ก่อนการสัมภาษณ์ตัวต่อตัว เนื่องมาจากผู้จัดการของฉันเอง” [ตะโกนชื่อของผู้จัดการคนนั้น]
เจสสิกา : ขอบคุณมากค่ะ
เมบี : แล้วร้องไห้ทำไมล่ะ
เจสสิกา : เพราะว่าเขาหัวเราะฉันนะสิ
เมบี : ยังไง
เจสสิกา : ก็ตอนนี้ฉันเริ่มพูดภาษาเกาหลีได้ดีขึ้นแล้ว แต่ก็ยังมีผิดอยู่ แล้วเขาก็หัวเราะข้อผิดพลาดของฉัน แต่ตอนนั้นไม่ได้หัวเราะฉันแค่เรื่องเดียวนะ แต่หลายเรื่องเลย ฉันพยายามจะสงบลงนะ แต่เมื่อมันมาเรื่อยๆ แบบนั้น ฉันก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน ฉันนะพร้อมที่จะสัมภาษณ์อยู่แล้ว แต่งหน้าแล้วด้วยแต่สุดท้ายก็ร้องไห้
เมบี: [พูดกับผู้จัดการ] ทำไมล่ะ? คุณทำแบบนั้นทำไมกัน ขนาดฉันเกิดที่เกาหลีนะ ฉันยังมีข้อผิดพลาดเลย แล้วนี่เจสสิกาเกิดที่อเมริกา

เมบี : “ถ้าขอผู้จัดการได้ จะขออะไร?” “เลิกสูบบุหรี่” ว้าว คุณกล้าสูบบุหรี่ได้ยังไงเนี่ย เวลาต้องออกไปไหนกับสาวๆ ทั้ง 9 คนเนี่ย?
[โซนยอชิแดบ่น]
เจสสิกา: เขาสัญญากับพวกเราว่า “ผมจะเลิกสูบบุหรี่ในวันที่พวกเธอได้เดบิว” แล้วจากนั้นก็ “ผมจะเลิกสูบบุหรี่ถ้าพวกเธอได้รางวัล” อะไรแบบนี้ตลอดเวลา
ทิฟฟานี : ระดับความยากเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นะ
เจสสิกา : ถ้าฉันเห็นบุหรี่นะ ฉันจะเอาไปซ่อนทุกทีเลย แต่ว่าเขาก็หาเจออยู่ดี
เมบี : คุณจะเข้ามาไหม
[ผู้จัดการเดินเข้ามา]
เมบี : เอาละ มีอะไรจะแก้ตัวไหม พูดมาเลย
(ด้านหลัง) ซอฮยอน : เขาดันฉันนะ

[ดูเหมือนว่าผู้จัดการจะดันซอฮยอนออกไปจากเก้าอี้ แล้วแย่งไมโครโฟนของเธอ]

ผู้จัดการ : เอาล่ะ นั่นเป็นเพราะผมอยากเป็นเพื่อนกับพวกเขาไง
เมบี : คุณอยากเป็นเพื่อนกับเขาเลยสูบบุหรี่เนี่ยนะ?! แล้วทำไมคุณไปหัวเราะเยาะเจสสิกาล่ะ
ผู้จัดการ : อืม ผู้ชายเกาหลีไม่ค่อยแสดงออกความรู้สึกกันตรงๆ เท่าไรนะ นี่เป็นการแสดงออกถึงความรักนะ...เธอเข้าใจผมผิดไปล่ะ
ทิฟฟานี : ถ้าอย่างนั้นมันดูเหมือนว่าเขาไม่ชอบฉันเลยล่ะ
[ทุกคนหัวเราะ]
คุณไม่เคยพูดอะไรกับฉันเลย
เมบี : โอ้ ถ้าอย่างนั้นคุณก็ไม่สนใจทิฟฟานีเลยนะสิ แหม ได้โปรดสนใจสาวๆ ให้เท่าเทียมกันหน่อยสิ
ผู้จัดการ : ฉันไปทำอะไรเธอละเนี่ย

เมบี : คุณผู้จัดการพูดอะไรถึงสาวๆ หน่อย
ผู้จัดการ : ผมรู้สึกเสียใจมากเวลาสาวๆ ไม่ได้นอน แต่ก็ไม่สามารถแสดงออกความรู้สึกพวกนี้ได้ ก็เลยปฏิบัติกับพวกเธอแบบโหดร้ายไป ผมหวังว่าพวกเธอจะสามารถทำความฝันให้ได้ และก็มุ่งไปสู้จุดที่สูงสุด
[โซนยอชิแดปรบมือ]
เมบี : เจสสิกาน้ำตาจะไหลแล้ว
ทิฟฟานี : โอ้ จริงเหรอ เธอหาวหรือเปล่าเนี่ย
แทยอน : หน้าผากขึ้นเป็นเส้นเลือดเลย
เมบี : เธอร้องไห้เหรอ
เจสสิกา : เปล่าๆ แค่หาวน่ะ
เมบี : เธอร้องไห้นี่นา พูดอะไรกับคุณผู้จัดการหน่อยสิ
เจสสิกา : ฉันรักพี่นะคะ
[ทั้งหมดทำตามและพูดขอบคุณ]

เมบี: มาที่แทยอนบ้าง “ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด” “เมื่อรู้ว่าคุณยายไปที่ภูเขาเพื่อไปเก็บสมุนไพรมาให้เมื่อตอนที่ไม่สบาย” อ้าววว เจสสิกายังร้องไห้อยู่อีก
แทยอน : เธอไม่ใช่เจ้าหญิงน้ำแข็งหรอกเนี่ย
เมบี : ใช่ๆ บริษัท [เอสเอม] ให้ภาพลักษณ์เธอเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็งนะ เธอจะมาร้องไห้อย่างนั้นไม่ได้หรอก
แทยอน : โอ้ ไม่ๆ เธอตัดสินใจเองต่างหาก
ทิฟฟานี : ไม่ๆ ซอฮยอนเป็นคนตัดสินใจต่างหาก
แทยอน : อะไร? มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย? ฮ่า ฮ่า

[แทยอนเล่าให้ฟังถึงเรื่องคุณยาย]

เมบี: คำที่หาล่าสุด “ขว้างก้อนหินไปบนน้ำ 3” โอ้ นั่นมันโฆษณาที่เธอเล่นนี่
แทยอน : ใช่ค่ะ นั่นเป็นโฆษณาตัวแรกของฉันเลย
เมบี : เธอทำมันคนเดียวหมดเลยเหรอ เป็นยังไงบ้างละ
แทยอน : มันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากเลยค่ะ ฉันชอบเล่นเกมก็เลยสนุกกับมันมาก
เมบี : มีอย่างอื่นที่อยากจะลองอีกไหม
ทิฟฟานี : ไอศกรีม!
แทยอน : ฉันก็ชอบไอศกรีม แล้วฉันก็อยากลองโฆษณาโทรศัพท์มือถือบ้าง
เมบี : แล้วทิฟฟานีละ ว่าไง
ทิฟฟานี : ไอศกรีมกับโทรศัพท์มือถือ
แทยอน : เหมือนกันเลย งั้นมาเล่นด้วยกันเหอะ
ทิฟฟานี : เจ๋งไปเลย เล่นโฆษณากันเถอะ
เมบี : ไอศกรีมเหรอ เธอกินไอศกรีมได้ถึง 100 อันไหม
ทิฟฟานี : ไม่มีปัญหาค่ะ ฉันกินได้ถึง 1,000 อันเลย

เมบี : อ้ะ ต่อนะ มาดูโครงสร้างสมองของแทยอนกันดีกว่า (อะไรที่แทยอนคิดถึงมากที่สุด) ฉันไม่ค่อยรู้เรื่องอื่นหรอก แต่มีอย่างเดียวที่ติดตาฉันมาก “ความภาคภูมิในของฮ็อบบิท”
แทยอน : ใช่! ฉันมันเตี้ย
เมบี : ไม่หรอก
แทยอน : ฉันเตี้ยมากจริงๆ เมื่อเทียบกับคนอื่นๆ (เตี้ยเป็นอันดับ 2) แฟนๆ ก็เลยเรียกฉันอย่างนั้น [ฮ็อบบิท] แต่ฉันก็ภูมิใจนะ เขาว่ากันว่าคนเตี้ยนะทำอะไรๆ ได้ดีกว่าคนตัวสูง
เมบี : ใช่เลย ความสูงมันไม่จำเป็นเลยจริงๆ
แทยอน : [พูดกับซอฮยอน] จริงไหม ซอฮยอน
ทิฟฟานี : ฮ่า ฮ่า เธอมองเราใหญ่แล้ว
เมบี : แต่ดูเหมือนว่าเธอจะโตขึ้นไปอีกนะ
ซอฮยอน : ไม่น้า
เมบี : ไม่ชอบเหรอ
แทยอน : เธอยังเด็กอยู่เลย ครั้งสุดท้ายที่ไปโรงพยาบาลนะ หมอบอกว่าฉันจะสูงอีก
เจสสิกา : หมอพูดตลกๆ นะสิ ถึงแม้ว่าแทยอนจะบอกว่าภูมิใจในความเป็นฮ็อบบิทนะ แต่เวลาได้ยินแบบนั้นเขาก็ดีใจเหมือนกันแหละน่า
แทยอน : ฉันมีความภูมิใจในความเป็นฮ็อบบิทนะ แต่ อืม ฉันก็อยากจะสูงกว่านี้อีกหน่อยนะ
เมบี : เธอจะสูงอีก ดื่มนมเยอะ
แทยอน : ฉันฝึกยืดตัวทุกวันเลย
เมบี : แต่ฉันชอบเธอแบบนี้มากกว่านะ

เมบี : “สิ่งที่สามารถทำได้ดีกว่าคนอื่น” “นอนในท่าประหลาด” ฉันคิดว่าทิฟฟานีรู้ดีนะเรื่องนี้
ทิฟฟานี : แทยอน นอนหลับได้แม้กระทั่งตอนเล่นโยคะ ขาเธอพันกันแต่มันดูสบายยังไงบอกไม่ถูก
ฉันอยากจะถ่ายรูปนะ แต่กลัวทำให้เธอตื่น
เมบี : เหมือนเธอจะกลัวแทยอนนะ ใช่ไหม
ทิฟฟานี : เปล่าๆ ฉันไม่ได้กลัวนะ
แทยอน : เหมือนว่าตอนนี้ฉันพูดทั้งที่ยังหลับได้
ทิฟฟานี : เธอก็เป็นแบบนั้นแหละ มันไม่ใช่ว่าจะเพิ่งมาเป็นเอาตอนนี้
เจสสิกา : แทยอนหลับทั้งที่ยังลืมตาได้
แทยอน : ทุกคน...ทำไมทำกับฉันแบบนี้
เมบี : ฉันเริ่มจะกังวลซะแล้วสิ อนาคตจะเป็นยังไงเนี่ย
[ทุกคนหัวเราะ]
เจสสิกา : เธอหลับทั้งที่ยังลืมตา ฉันเลยถ่ายรูปไว้
[ทิฟฟานียังพูดเรื่องความประหลาดของแทยอนต่อไป]
เจสสิกา: อาจจะเป็นเพราะเธอเป็นคนที่สบายๆ ไม่เครียดก็ได้นะ

เมบี : [จบการสนทนา]

ทิฟฟานี : แฮปปี้เบิร์ดเดย์~



Credits to bug @ soshified.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

วันนี้จบแค่นี้ก่อนนะค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ

โอ๊ยยย ติดตามพี่พลอลลี่ แปลยังกะ หนังซี่รี่ย์

อิอิ


ขอบคุนๆจริง น่ะ กัฟ เห็นแล้วเหนื่อยแทน

อิอิสู้ๆ

แปลมาให้อ่านกันอีกน่ะ


มีรูป ภาพสวยๆมาด้วยขอบคุนจริงๆๆ จ้า

ครั้งที่แล้วก็ได้อ่านกันไปแล้วนะ กับบทสัมภาษณ์ทางรายการวิทยุของเจ๊เมบี

อันนี้ก็เป็นบทสัมภาษณ์จากรายการเดิม แต่ว่าจะเป็นคนละวันกัน

credits to bug @ soshified.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[รูปถ่ายก่อนเริ่มรายการ นำมาจาก website ของรายการวิทยุของเมบี]



เมบี : วันนี้โซนยอชิแดมาเป็นแขกรับเชิญในรายการของเรานะคะ แนะนำตัวเองหน่อยค่ะ

แทยอน : หนึ่ง สอง สาม
โซนยอชิแด : สวัสดีคะ พวกเราโซนยอชิแดค่ะ

แทยอน : สวัสดีค่ะ แทยอนค่ะ
ทิฟฟานี : สวัสดีค่ะ สดใสกว่าสิ่งใด ฟานี ฟานี ทิฟฟานีค่ะ
เจสสิกา : สวัสดีค่ะ เจสสิกาค่ะ
ซอฮยอน : สวัสดีค่ะ โซนยอชิแดน้องเล็ก ซอฮยอนค่ะ

[ทั้งหมดส่งเสียงดีใจ]

เมบี : ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอกันอีกนะเนี่ย
เจสสิกา : ฉันตื่นเต้นที่ได้เจอเธออีกครั้งหนึ่ง
เมบี : ฉันก็เหมือนกัน มันเหมือนกับว่าใจฉันสลายเลยที่เห็นเจสสิกาบ่อน้ำตาแตกเมื่อครั้งที่แล้ว
แทยอน : คุณผู้จัดการมากับเราอีกแล้ว
เจสสิกา : ใช่ๆ เขามาด้วยแหละ

เมบี : เออนี่ ดูเหมือนว่าทุกคนจะใส่ชุดเดิมนะเนี่ย
ซอฮยอน : จริงเหรอ
เมบี : เครื่องแบบของวงหรือเปล่าเนี่ย ทั้งวงใส่ชุดสีชมพูกันหมดเลย
แทยอน : เราแต่งตัวเหมือนๆ กัน เพราะว่าโซนยอชิแดมี 9 คน ไม่งั้นมันก็ดูค่อนข้างสับสนนะสิ
เมบี : ฉันก็ว่างั้นแหละ เวลาอยู่กับคนมากๆ ผู้จัดการจะต้องลำบากแน่ๆ เวลาที่จะมองหาพวกเธอนะ แต่ถ้าใส่ชุดเหมือนๆ กัน มันค่อยจำได้ง่ายหน่อย
เจสสิกา : ใช่ค่ะ
เมบี : ฉันประทับใจพวกเธอจริงๆ นะ มันคงจะดีนะถ้าฉันเชิญพวกเธอมาได้ทุกคน แต่ว่าฉันอยากสัมภาษณ์แบเจาะลึกแต่ละคนเลยนะ ฉะนั้นพรุ่งนี้อีก 5 สาวถึงจะมานะ
โซนยอชิแด : ขอบคุณค่ะ

เมบี : ผู้จัดการของฉันพยายามจะทำตัวสงบเสงี่ยมมากเพราะว่านักร้องโปรดของเขา ทิฟฟานี กำลังจะมา บอกตรงๆ นะ ฉันไม่เคยเห็นเขาหน้าแดงแบบนี้มาก่อนเลย ทิฟฟานี ถือว่าทำบุญเถอะนะ ทักทายเขาหน่อยสิ
ทิฟฟานี : พี่คะ ไม่เจอกันนานนะคะ สบายดีไหม
เมบี : ฉันไปออกรายการเพลงไม่ได้เลยนะ เพราะเขาเนี่ย ทุกครั้งทีโซนยอชิแดไปออกรายการ เขาก็เพ้อไปเลย ?โอ้พระเจ้า ฟานี ฟานี ทิฟฟานี ฉันจะทำยังไงดีล่ะ?? ฉันไม่รู้จะจัดการกับเขายังไงเนี่ย



เมบี : โซนยอชิแดเปิดตัวอัลบั้มแรก เพลงเด็ดๆ คือ โซนยอชิแด มันใช่เพลงเก่าที่ดังๆ ของคุณลีในยุคปี 80 หรือเปล่า
ทิฟฟานี : ปี 1989 ค่ะ
เมบี : โอ้ ใช่ๆ ปี 1989 เนอะ แล้วครั้งแรกที่รู้ว่าเพลงนี้จะมาเป็นเพลงของเธอ รู้สึกยังไงบ้างล่ะ
แทยอน : อืม ตอนเราเลือกชื่อวงกันนะคะ เราก็แบบว่า ?เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน เรามีเพลงชื่อโซนยอชิแดอยู่ด้วยนี่? เรารู้ว่ามันมีเพลงนี้อยู่ เพราะเขาได้จัดการไว้หมดแล้ว...
ทิฟฟานี : มันถูกกำหนดไว้ก่อนที่เราจะเดบิวแล้วค่ะ (ว่าพวกเราจะต้องร้องเพลงโซนยอชิแด)
แทยอน : ใช่ค่ะ มันกำหนดไว้แล้ว
เมบี : เพลงมันตรงกับภาพลักษณ์ของพวกเธอมากเลย ยิ่งไปกว่านั้นนะ เนื้อเพลงยังแบบอธิบายความเป็นโซนยอชิแดอีกด้วย

เมบี: พวกเธอได้ร่วมงานกับคุณลีด้วยนีใช่ไหม ฉันเห็นนะ เป็นยังไงบ้างล่ะ
แทยอน : มันเยี่ยมมากเลยค่ะ เรารู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้อยู่บนเวทีเดียวกับเขา เพราะว่าเราเคารพเขามาก คุณลียังให้คำแนะนำเราเสมอเกี่ยวกับการแสดงของเราทุกครั้งที่เราเจอกันเลย และก็...
ทิฟฟานี : เขาดูแลเราเหมือนลูกๆ ของเขาเลยค่ะ เรารู้สึกขอบคุณเขาและรักเขามาก
เมบี : เขาดูอ่อนโยนดีจังเลย เขาพูดอะไรเกี่ยวกับโซนยอชิแดบ้างละ เจสสิกา?
เจสสิกา : เขาบอกพวกเราว่า เขาชอบโซนยอชิแดรุ่นนี้มาก และทักทายเราด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนของเขาด้วย
เมบี : อืม ดูอ่อนโยนมากจริงๆ
เจสสิกา : ใช่ค่ะ เขาดูอ่อนโยนมากจริงๆ

เมบี : อัลบั้มของพวกเธอออกมาในช่วงที่กำลังโปรโมทซิงเกิ้ลแรก into the new world อยู่ เอาเวลาที่ไหนไปอัดเสียงอัลบั้มแรกกันนะ ทั้งๆ ที่วุ่นอยู่กับการโปรโมทเพลง into the new world อยู่เนี่ย
เจสสิกา : ก็ตอนกลางวันเราก็โปรโมทเพลง into the new world ไป ส่วนตอนเย็นๆ ค่ำๆ เราก็อัดเสียงเพลงของเรา และก็ซ้อมเต้นไปด้วย เราไม่ค่อยมีเวลาว่างเหมือนตอนโปรโมท into the new world แต่เราก็อาศัยว่านอนให้น้อยลงจะได้ชดเชยกัน เราทำสุดความสามารถเลยค่ะ
ทิฟฟานี : โซนยอชิแด พยายามสุดความสามารถเสมอเลยค่ะ
เมบี : ฉันสังเกตได้นะจากการแสดงของพวกเธอว่าพวกเธอพยายามกันมากแค่ไหน รู้ได้จากประสบการณ์ของฉันเองแหละ ว่ามันยากแค่ไหนที่จะทำทำทั้งอัดเสียงและโปรโมทเพลงไปในเวลาเดียวกัน ฉันรู้สึกแย่มากเวลานึกถึงภาพพวกเธอต้องฝ่าฝันช่วงเวลาที่ยากลำบากเนี่ย

เมบี : แล้วในอัลบั้มแรกเนี่ย มีเพลงที่แต่งโดย คังทา ใช่ไหม
แทยอน : ใช่ค่ะ คังทาแต่งเพลงที่เข้ากับภาพลักษณ์ของพวกเราให้ เป็นเพลงเกี่ยวกับคู่รักที่มีอายุต่างกันถึง 10 ปี
เมบี : เป็นเพลงที่ร้องคู่กับแทยอนใช่ไหม?
แทยอน : ใช่ค่ะ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากเลย ที่ได้ร้องเพลงคู่กับคังทา
เมบี : ถ้าอย่างนั้น เพลงที่คังทาแต่งให้เนี่ย เขาจะต้องแนะนำเธอในการอัดเสียงแน่เลย
แทยอน : ใช่ค่ะ
ทิฟฟานี : มันดีมากเลย
เมบี : โอ้ ถ้างั้นคนอื่นๆ ก็ไม่ได้ร่วมอัดเสียงนะสิ
ทิฟฟานี : เราก็อยากดูนะคะ แต่ว่า...
เจสสิกา : เรามีอย่างอื่นต้องทำนะค่ะ
ทิฟฟานี : แล้วก็ต้องซ้อมด้วยค่ะ
เมบี : แค่แทยอนเหรอ?
แทยอน : ใช่ค่ะ แค่ฉันคนเดียว
เมบี, ทิฟฟานี : มันดีมากกกกเลย!
แทยอน : ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากเลย

เมบี : แล้วมันเป็นอย่างไรบ้างละ
แทยอน : ก็ตอนแรกนะ ฉันตื่นเต้นมากๆ เวลาเขาสอนฉันร้องเพลงนะคะ ฉันเอาแต่ลืม แล้วก็ทำผิดอยู่เรื่อยเลย แต่ด้วยความสัตย์จริงนะ ฉันตั้งใจทำผิดเองแหละค่ะ
[ทั้งหมดหัวเราะ]
เมบี: อยากอยู่กับเขานานๆ ละสิ ใช่ไหม?
แทยอน : ใช่ค่า
เจสสิกา : แทยอน มิน่าเธอทำไมถึงมาซ้อมสายตลอด เป็นอย่างนี้
เมบี : อ้าว เรารู้ความลับของแทยอนแล้วนะเนี่ย
แล้วคังทา เคยทำแย่ๆ กับเธอไหม?
แทยอน : ไม่เลยค่ะ เขาใจดีมากๆ ตลอดการอัดเสียงเลย [ทำเสียงนุ่ม] ?ฉันจะร้องแบบนี้นะ เดี๋ยวทำตามฉันนะ?
เจสสิกา : อ๋อ มิน่าละ ถึงกลับบ้านช้า ฉันรู้แล้วว่ามันเกิดอะไรขึ้น
แทยอน : พี่คังทาคะ ฉันไม่ค่อยเข้าใจตรงนี้เลย พี่ช่วยพูดอีกทีได้ไหมค่ะ
ทิฟฟานี : น่ารักมากกกกก
เมบี : เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ แน่เลยเนี่ย
แทยอน : ใช่ค่ะ ดีมากกกกก
ทิฟฟานี : ประสบการณ์ที่ดีสุดๆ
เมบี : อิจฉาเหรอทิฟฟานี
ทิฟฟานี : ใช่ ฉันอิจฉาเธอมาก
เจสสิกา : ฉันคิดว่าพวกเธอไปกันใหญ่แล้วเนี่ย

เมบี : ทิฟฟานี อยากร้องเพลงคู่กับใครหรือเปล่า คิดถึงใครบ้างไหม
ทิฟฟานี : ร้องเพลงคู่เหรอ?
เมบี : ใช่ๆ
แทยอน : เธอไม่ได้ร้องเพลงคู่กับเดนนิส โอ หรอก
[ทิฟฟานีเคยบอกว่าชอบเดนนิส โอ (นักแสดง) อยู่หลายครั้ง]
ทิฟฟานี : ฉันรู้น่า ฉันอยากจะร้องเพลงคู่กับแทยัง จาก Bigbang เสียงเขาดีมากๆ เลย
เมบี : อ๋อ แสดงว่าอยากร้องเพลงคู่กับเขา?
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ

เมบี : แล้วซอฮยอนล่ะ
แทยอน : คงไม่ใช่เคโรโระนะ
[ทั้งหมดหัวเราะ]
ซอฮยอน : ยังไม่ได้คิดเลยค่ะ
เมบี : อืม ถ้าคิดออกโทรหาฉันนะ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ติดตามช่วงต่อไป

ฟานี่ ฮาแตกได้อิก

เอามาอิกนะฮับ

555555555555555 ขำแทแซวน้อง 55555 ขอบคุณมากๆคะที่แปลมาให้อ่าน ><

แปลสนุกมากๆเลยคะ

ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านกันนะคะ

ติดตามตอนต่อไปค๊า

มาอ่านต่อกันเลยค่ะ

Credits to bug @ soshified.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ถึงตาเจสสิกาแล้วล่ะ?
เจสสิกา : มีเยอะมากเลยล้ะ ฉันชอบเพลงคู่นะ ฉันฟังบ่อยมากเลย จุนซู จาก ทงบังชินกิ, ควอน และก็คิม...
ทิฟฟานี : [แทรกขึ้นมา] โอ้ คิดออกแล้ว ยังมีอีกคน!
เมบี : ใครกัน
ทิฟฟานี : ช่วงนี้ฉันชอบเพลงเขามากเลย ปาร์ก ฮโย ชิน
เมบี : อ๋อ รู้ละๆ แสดงว่าอยากร้องเพลงคู่กับเขาใช่ไหม
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ
เมบี : มันแว่บขึ้นมาทันทีเวลาเจสสิกาพูดอยู่ใช่ไหม
ทิฟฟานี : ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ เจสสิกา ขอโทษนะ
เจสสิกา : เธอเป็นเจ้าแห่งการขัดคอเลยล่ะ [มุขตลกของเกาหลี]
ทิฟฟานี : เจสสิกา ฉันขอโทษ แทยอน ซัดฉันสักเปรี้ยงเลยสิ
แทยอน : ไม่ล่ะ ไม่เป็นไรหรอก
เมบี : ใช่ ไม่เป็นไรหรอก ทิฟฟานีนึกอะไรออกก็พูดออกไปทันทีแหละ [เป็นนิสัยของทิฟฟานี]
ทิฟฟานี : ฉันขอโทษค่ะ
เจสสิกา : อย่าคิดมากนะ ขัดฉันได้ตามสบายเลยจ้ะ

เมบี : เอาล่ะ เจสสิกาอยากร้องเพลงคู่กับคิม (แจจุง) เซีย (จุนซู) และก็ปาร์ก (มิกกี้) แต่เดี๋ยวนะ ทิฟฟานี ปาร์กนี่เคยเป็น.... (เหมือนจะเคยกิ้กกับทิฟฟานีมาก่อน:PrncssPolly)
[ทั้งหมดหัวเราะ]
เจสสิกา: แล้วก็ควอน นายอนด้วย
เมบี : เขาด้วยเหรอ? ว้าว ในรายชื่อของเธอเนี่ยมีแต่นักร้องเก่งๆ ทั้งนั้นเลยนะ
เจสสิกา : ใช่แล้วละค่ะ
เมบี : อ้าวว ดูท่าเธอจะชอบพวกเขามากนะเนี่ย
ทิฟฟานี : เวลาเรียกชื่อพวกเขานะ น้ำเสียงจะดูมีความสุขมากเลย
เจสสิกา : ฉันรู้สึกมีความสุขนะ เวลาคิดว่าจะได้ร้องเพลงกับพวกเขา
เมบี : ฉันรู้มาว่าคุณคิมเคยเป็นครูสอนร้องเพลงเธอมาก่อน
เจสสิกา : ใช่ค่ะ เขาสอนร้องเพลงให้กับฉัน
แทยอน : ฉันด้วย เขาสอนฉันด้วย
เมบี : โอ้ อย่างนั้น เขาก็เป็นครูสอนร้องเพลงของโซนยอชิแด งั้นสิ
เจสสิกา : ไม่หรอกค่ะ เขาสอนแค่เรา 2 คนเท่านั้นเอง
เมบี : ร้องเพลงร่วมกับครูฝึก คงจะเป็นประสบการณ์ที่ดีไม่น้อย
เจสสิกา : ใช่ค่ะ มันดีมากๆ เลย
เมบี : คุณคิมคะ ให้โอกาสพวกเขาสักครั้งนะคะ

อ้ะ ต่อนะ ฉันรู้มาว่าทิฟฟานีเป็นพิธีกรรายการเพลง
ทิฟฟานี : ใช่ค่ะ ฉันเป็นพิธีกรด้วยน้า
แทยอน : ทิฟฟานีจอมซุ่มซ่ามทำได้แล้ว
เมบี : ใช่ ทำได้จริงๆ
ทิฟฟานี : [เล่าให้ฟังเกี่ยวกับรายการ] รายการมีทุกวันเลยค่ะ
เมบี : ว้าว ยังงี้เธอก็ต้องแนะนำเพลงเป็น 100 ทุกวันเลยนะสิ?
ทิฟฟานี : ไม่ค่ะ 100 เพลง ใน 5 วัน
เมบี : อ๋อ แล้วเป็นไงบ้างละ นี่เป็นครั้งแรกใช่ไหม
ทิฟฟานี : ก่อนรายการนี้ ฉันเคยเป็นพิธีกรอีกรายการหนึ่งค่ะ แต่ประมาณอาทิตย์นึง พอมางานนี้ฉันฝึกหนักมากเลยนะ
เมบี : ทำไมละ
ทิฟฟานี : เพราะว่าฉันทำได้แย่มากๆ ครั้งนี้ฉันเลยฝึกเยอะมาก อย่าลืมดูนะคะ พี่เมบี ฉันตั้งใจสุดๆ เลย
[หัวเราะ]
เมบี : โอ้ว เธออยากให้ฉันดูเหรอเนี่ย?
ทิฟฟานี : นะคะ นะคะ รายการชื่อ “100 เพลงฮิตของหนุ่มสาวเกาหลี” (Boys and Girls’ Kpop top 100 charts) ค่ะ
เมบี : ได้จ้ะ แล้วจะดูนะจ้ะ
ทิฟฟานี : ทุกคนคะ ฉันตั้งใจมากเลยนะคะ แล้วก็ฝึกหนักมากด้วย อืม ฉันทำได้ดีขึ้นกว่าเดิมเพราะว่าพิธีกรคู่ของฉันช่วยฉันมากๆ เลย แต่ฉันก็พยายามสุดๆ เลยนะคะ
เมบี : ใช่ๆ ทิฟฟานีพยายามอยู่เสมอเลยนะ ใช่ไหมเนี่ย แทยอน ซอฮยอน เจสสิกา?
โซนยอชิแด : ใช่ค่ะ!

เมบี : ทิฟฟานีดูเป็นยังไงบ้างละ เจสสิกา?
เจสสิกา : อืม...
ทิฟฟานี : เธอไม่ได้ดูใช่ไหม!
เจสสิกา : โทษทีนะ ฉันยังไม่มีโอกาสได้ดูเลยล่ะ
ซอฮยอน : ฉันดูนะ
เมบี : โอ้ ซอฮยอน แล้วเป็นไงบ้างละ
ซอฮยอน : อืม ฉันกับทิฟฟานีอยู่ห้องเดียวกันค่ะ แล้วเธอก็ซ้อมทั้งคืนเลย
เจสสิกา : อืม แม้ว่าฉันจะไม่ได้นอนห้องเดียวกับเธอนะ แต่เสียงเธอดังมากจนฉันได้ยินเลยล่ะ
[หัวเราะ]
แทยอน: เสียงเธอดังมาก ไม่มีทางที่จะไม่ได้ยินหรอกน่า
เมบี : อืม งั้น ไหนลองแสดงให้ฉันดูหน่อยสิ
[ทิฟฟานีแสดงให้ดู]
เมบี: เธอทำได้ค่อนข้างดีเลยนะ
แทยอน : ตอนเธอพูดนะ อยู่ดีๆ ก็มีฝนตกเทมาอย่างหนักเลย
[แทยอนล้อเลียนทิฟฟานี] ฝนตกลงมา (ทิฟฟานีคงจะพูดจนน้ำลายแตกฟอง:PrncssPolly)
ทิฟฟานี : อุ๊ย...

เมบี : ใครในวงที่ชอบปิ๊งหนุ่มๆ มากที่สุด? ถ้าจะเลือกคนในวงคนอื่นๆ ก็ได้นะ
โซนยอชิแด : อืมมม...
เมบี : ใครกันที่ชอบพูดว่า “โอ้ ฉันชอบมากเลย ชอบสุดๆ” ระหว่างทางกลับบ้านน่ะ
แทยอน : งั้นก็มีอยู่คนนึงล่ะ
เมบี : ใครกัน ใครกัน
แทยอน : ซูยองน่ะ
ทิฟฟานี : เดี๋ยวก่อน ฉันกำลังจะบอกว่าแทยอนอยู่พอดีเชียว
[หัวเราะ]
แทยอน: นี่มันอะไรกันเนี่ย พวกเธอ
เมบี : แทยอนพูดถึงหนุ่มๆ บ่อยเลยหรือ?
ทิฟฟานี : มีคนมาชอบแทยอนเยอะมากกก
แทยอน : มันไม่เหมือนกันสักหน่อย
ทิฟฟานี : อุ๊ย...ฉันผิดเองล่ะ
แต่ว่า ถ้าคนนั้นหล่อมากๆ นะ เธอจะแบบว่า “โอ้ เขาเจ๋งมากๆ เลย” “คนนั้นก็เจ๋งเหมือนกัน” เป็นอย่างเนี้ย
เมบี : ท่าทางจะเจ้าชู้นะเนี่ย
เจสสิกา : เธอไม่ได้ปิ๊งคนๆ เดียวหรอก แต่จะแบบ “ฉันชอบคนนั้นจัง” “คนนี้เท่ห์จัง” “โอ้ เดี๋ยวก่อน คนนี้ดีกว่า”
ทิฟฟานี : แต่ว่า! แทยอนมีชายในดวงใจอยู่ [ฮ่า ฮ่า ทำไม่สนใจที่เจสสิกาพูด]
เมบี : ใครกัน?
ทิฟฟานี : คุณคังดงวอน
เมบี : อู้วววว
แทยอน : เขาหล่อมากๆๆ เลย ตาของเขานะ...
[แล้วก็คุยกันเกี่ยวกับเขา]



เมบี : ตอนนี้เราอยู่กับซอฮยอน ทิฟฟานี เจสสิกา และแทยอน ครั้งที่แล้วพวกเธอมาตอบคำถามกับเรา
แทยอน : ใช่ค่ะ
เมบี : เอาล่ะ ครั้งนี้เราจะมาทำอะไรกันหน่อย เราจะเวียนกระดาษไปรอบๆ นะ ขอให้ทุกคนเขียนเรื่องเกี่ยวกับสมาชิกคนอื่นๆ ลงในกระดาษนะ เขียนตามความจริงเลย แล้วเดี๋ยวเรามาดูกันหลังเพลงนี้ค่ะ
[ทิฟฟานีเริ่มร้องเพลงแล้วก็ตัดเข้าเพลงไป]

----------------------------------------------------- โซนยอชิแด --------------------------------------------------

เมบี: ทุกครั้งเวลาฉันฟังเพลงนี้นะ ฉันเห็นภาพเด็ก 9 คน มาเต้นอยู่ ถ้าฉันแต่งงานนะ ฉันอยากจะมีลูกสาว แบบพวกเธอ
แทยอน : คงเจี๊ยวจ๊าวน่าดูเลย
เมบี : ไม่เป็นไรหรอก



เอาล่ะ ส่งกระดาษเวียนไปรอบๆ ผลัดกันเขียนทุกคนแล้วนะ
ทิฟฟานี: เราส่งไปรอบๆ อย่างดีเลยละ
เมบี : ใช่ๆ นี่มันมากไปหน่อยแล้วเนี่ย เอาละแต่ละคนก็เขียนเกี่ยวกับคนอื่นๆ กันแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าใครเขียนอะไรกันบ้าง เริ่มกันเลย ซอฮยอนก่อนเลย
ซอฮยอน : โอ๊ะ!
เมบี : ทำไมต้องสะดุ้งด้วยล่ะ? เธอไม่ได้เห็นมันก่อนใช่ไหมเนี่ย?
ซอฮยอน : ไม่นะ ฉันยังไม่ได้...
เมบี : เอาล่ะ เริ่มเลยนะ

[ส่วนใหญ่ที่พวกเขาเขียนในกระดาษนั้น เป็นภาษาในอินเตอเนต และก็ภาษาวัยรุ่น ที่ฉันก็แปลไม่ค่อยออก เอาละ อย่างน้อยๆ ฉันคนนึงล่ะที่แปลไม่ออก จริงๆ นะ ช่วงนี้เป็นช่วงที่เด็ดสุดจริงๆ แต่แย่จังเลยที่ฉันแปลไม่ค่อยออก แต่คำที่ไม่ใช่ภาษาเฉพาะกลุ่ม มันก็ง่ายหน่อย: ผู้แปลจากเกาหลีเป็นอังกฤษ]

“น้องเล็กที่น่ารักของเรา ซอฮยอน รู้ใช่ไหมว่าพวกเรารัก และห่วงเธอมากขนาดไหน?” นี่เหมือนว่าพี่ใหญ่จะเป็นคนพูดนะเนี่ย “เธอมีเสน่ห์และบริสุทธิ์สดใส เธอสวยงามมากกว่าที่เธอคิดนะ เธอเป็นคนที่เจ๋งมาก ฉันรักเธอนะ เด็กน้อย (bebe)” เด็กน้อย? เดาได้ไหมเนี่ยว่าใครเป็นคนเขียน?

ซอฮยอน : อืม...
เมบี : เด็กน้อย? [ระหว่างนั้น ทิฟฟานีพูดว่า: ฉันใช้คำนั้นบ่อยนะ แต่ว่า...]
ซอฮยอน : ซันนี่หรือเปล่า?
แทยอน : เด็กน้อย? อืม...
ซอฮยอน : เหมือนว่าจะเป็นซันนีนะ
[ดูเหมือนว่าจะมาจากยูริ]

“ว้าว มีเรื่องพูดมากมายเลยถึงน้องเล็กของเรา เริ่มแรกเลยนะ ฉันคิดว่าฉันนึกภาพโซนยอชิแดที่ไม่มีซอฮยอนไม่ออกเลย เธอเป็นสมาชิกที่สำคัญมากๆ เสียงที่น่ารักของเธอกับความคิดประหลาดๆ เธอทำให้พวกเราขำมากๆ ฉันคิดว่าเธอเป็นคนฉลาดหลักแหลมมาก ทำไมไม่ยอมทำแบบทดสอบ IQ นะ?

เจสสิกา : อันนี้ของแทยอน
ซอฮยอน : ของพี่แทยอนเหรอ? พี่ถือปากกาสีชมพูพอดีเลย
แทยอน : โอ้ เดวสิ นี่มัน...
ทิฟฟานี : คราวนี้ไม่ใช่ฉันละ
เมบี : ทิฟฟานีบอกว่าชอบสีชมพู ฉันเลยคิดว่าของทิฟฟานีนะเนี่ย แต่แล้วก็ดันเป็นของแทยอน
ซอฮยอน : [พูดกับแทยอน] ขอบคุณนะคะพี่
เจสสิกา : เดี๋ยวก่อนนะ ฉันคิดว่ามันจะต้องไม่รู้สิ ว่าใครเป็นคนเขียน แต่เรากลับเฉลยหมดเลย
เมบี : พวกเธอรู้จักกันดีเกินไปต่างหาก

เอาละ “ทำให้พวกเราขำสุดๆ” ที่เธอบอกน่ะ ซอฮยอนเขาทำอะไรเหรอ?
แทยอน : เธอประหลาดมากล่ะ [ระหว่างนั้นทิฟฟานีพูดว่า: ซอฮยอนเป็นพวกมี 4 มิติ] (คนที่แปลกๆ มักจะถูกเรียกว่าพวก 4 มิติ :ผู้แปลจากเกาหลีเป็นอังกฤษ)
แทยอน : นั่นมันน้อยไป ซอฮยอนนะ 10 มิติเลยต่างหาก
[ระหว่างนั้นทิฟฟานีพูดว่า: 40 มิติ]
แทยอน : เธอจะชอบพูดอะไรแปลกๆ แล้วก็ประหลาดๆ ตลอดเลย
เมบี : ยังไงล่ะ
แทยอน : มีเยอะมากๆ นับไม่ถ้วน
ทิฟฟานี : มันเป็นโลกส่วนตัวของซอฮยอน
เมบี : มันเหมือนกับอะไรที่เรานึกไม่ถึงใช่ไหม แต่มันก็น่าสนใจ หรือว่าไง?
แทยอน : เธอชอบตอบอะไรไม่ตรงคำถาม จนมันเหมือนไร้สาระไปเลย
ทิฟฟานี : แต่เธอก็ตลกดี
ทิฟฟานี, แทยอน : เธอน่ารักมากกก
เมบี : แล้วซอฮยอนรู้หรือเปล่าว่าตัวเองเป็นแบบนั้นน่ะ
ทิฟฟานี : ไม่รู้หรอก แต่นั่นแหละมันทำให้เธอน่ารักเข้าไปอีก

เมบี : มาต่อกันดีกว่า “เด็กบ้า! เธอชอบบ่นเรื่องรูปร่างหน้าตาเสมอเลย ไม่เคยรู้เลยหรือไงว่าเธอน่ารักขนาดไหน พวกเรารู้นะน่ามันลำบากมากที่เป็นน้องเล็ก แต่เราก็ดีใจที่เธออดทนกับความยากลำบากได้ดีโดยไม่บ่นเลย น่ารักจัง! เป็นอย่างนี้ตลอดไปนะ” ดูเหมือนว่าอันนี้จะมาจากคุณแม่นะ
ซอฮยอน : ฉันว่าฉันรู้นะว่าใครเขียน...เดี๋ยวนะ...ไม่สิ
เมบี : ลองเดาดูสิ
ซอฮยอน : ฉันว่าต้องเป็นซูยอง
ทิฟฟานี : ฉันว่าของซันนี่
เมบี : เอาล่ะ มันเขียนว่าเธอชอบบ่นเรื่องรูปร่างหน้าตาของเธอ...
ทิฟฟานี : ใช่ เธอชอบบ่นมาก
เจสสิกา : เธอจะแบบว่า “พี่สาวสวยกันจังเลย แต่ฉันไม่สวยเลย...”
ทิฟฟานี : แต่สิ่งที่สำคัญคือซอฮยอนสวยที่สุด
เจสสิกา : ตอนที่เราถ่ายรูปลงปกซีดีนะ เธอใส่วิกผมสั้น พวกเราก็แบบ “ว้าว ซอฮยอน เธอดูสวยมากเลยล่ะ” แต่ซอฮยอนจะบอกว่า “พี่ๆ ดูเหมือนตุ้กตาเลย แต่ฉันดูเหมือนผู้ชาย”

เมบี : อ้าว ทำไมเธอไม่ชอบเหรอ
ซอฮยอน : ก็แบบ วิกนั่นมัน...
เจสสิกา : เธอต้องบอกความจริงเรามาแล้วล่ะ
ซอฮยอน : ก็วิกนั่น มันมาจากซุปเปอร์ จูเนียร์ ที (Super Junior T.) พี่ๆ ทุกคนเหมือนตุ้กตาเลยอ้ะ แต่ฉันเหมือนทอม...
เจสสิกา : วิกของใครอ้ะ? ของชินดงเหรอ?
[หัวเราะ]



ทิฟฟานี, ซอฮยอน, แทยอน : มีชื่อเขียนอยู่ข้างในของวิก – ชินดง
เมบี : แต่ว่าพี่สาวก็บอกว่าเธอสวยนะ นั่นก็ถือว่าใช่แล้วละ
แทยอน : ยอมรับเถอะว่าเธอสวย ขอร้องล่ะ

เมบี : ข้อความต่อไป “เฮ้ เธอเจ๋งที่สุด เวลาฉันเศร้า เธอจะมาทำให้ฉันสบายใจ ฉันรักเธอนะ”
ซอฮยอน : ทิฟฟานีเหรอ?
ทิฟฟานี : ไม่ใช่ฉันนะ
เจสสิกา : เป็นได้ทั้งของยูริ แล้วก็ฮโยยอน
เมบี : อืมม เดี๋ยวค่อยคิดว่าของใคร ข้อความต่อไปอ่านยากนิดนึง แต่เอาล่ะ “ซอฮยอน ฉันอยากดูแลเธอเหมือนน้องสาวแท้ๆ ของฉัน ฉันรักเธอในแบบนี้นะ บริสุทธิ์สดใส อยากให้เธอเป็นแบบนี้ตลอดไป รักเธอนะ”
ทิฟฟานี : ไม่ใช่ฉันนะ
แทยอน : ไม่ใช่ของฉันเหมือนกัน
เมบี : ลายมือแย่มากอ้ะ
ซอฮยอน : บางทีฉันอาจจะเขียนตอนมีสติอยู่ก็ได้ (อาจเป็นมุขตลกที่ว่า เขียนลายมือสวยก็เมื่อตอนไม่มีสติ: PrncssPolly)

เมบี : ฉันรู้ว่าอันนี้ของใคร “ดีจ้าที่รัก เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันคิดยังไงกับเธอ รักเธอนะจ้ะ เราจะเป็นเพื่อนร่วมห้องตลอดไป มาฝึกให้หนักด้วยกันเถอะ แล้วมาเป็นที่สุดของที่สุดกัน เย่ๆ สู้ๆ สู้ตาย!” ของทิฟฟานีแน่ๆ เลย

อืม ฉันดูๆ แล้วนะ ส่วนใหญ่ข้อความจะประมาณว่า “เธอสวยนะ” “ฉันภูมิใจในตัวเธอจังเลย” ประมาณนี้ เอาละ มาต่อกันที่คนต่อไป ซิกา ซิกา เจสสิกา

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อของคนที่เหลือนะคะ

อ่าดีจังเลย ได้อ่านแบบภาษาไทยแล้ว ขอบคุณมากค่ะ ^^

อ๊ากก
ไม่ไหวแล้ว สาวๆน่ารักสุดๆไปเลยอ่า
ขอบคุณมากเลยนะคะสำหรับคำแปล
ฮิ้ววว

อ่า...ขอบคุณค่ะ

น่ารักกันมากๆเลย

ขอบคุณที่แปลให้อ่านค่ะ เจ๊พอลลี่ ^o^

ของยูริจิงป่ะคะ จะได้กรี๊ดซอริ >////< 555 ~

ขอบคุณมากๆคะพี่แปลให้

อ้ายยยยยยย

ได้หลากอารมณ์มากๆเลยค่ะ

จิ้น ซึ้ง กรี๊ด น่ารัก สวย . . . . .

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ^^

พยายามเข้านะคะ ><~

สาวๆน่ารักสุดๆ

เมื่อวานได้อ่านของคนอื่นกันไปบ้างแล้ว แต่ยังไม่จบใช่ไหมค่ะ
วันนี้มาต่อที่เหลือค่ะ ต่อจนจบเลย
ขอบคุณที่ติดตามอ่านและให้กำลังใจในการแปลนะคะ ^^

ไปติดตามเรื่องของสาวๆ ต่อเลยค่ะ
ถึงคิวเจสสิกาแล้วค่ะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
credits to bug @ soshified.com
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

?เจสสิกา ที่รัก เธอชอบแสดงออกทางความรักอย่างล้นเหลือ และเธออยากอยู่กับฉัน 2 คนในห้องล่ะสิ ขอบคุณนะจ้ะ รักเธอนะ" (แอบติดเรทนิดนึง >.<)
ทิฟฟานี : ใครอ้ะ
เมบี : ใครกันที่เธออยากให้อยู่ในห้องเธอ?
เจสสิกา : อืม ไม่มีนะ
เมบี : ?แค่เรา 2 คน?
ทิฟฟานี : ฉันคิดว่าฉันรู้นะ
เจสสิกา : ฮโยยอนหรือเปล่า?
ทิฟฟานี : ใช่ ฮโยยอนแหละ
เจสสิกา : เพื่อนร่วมห้องฉันเองแหละ ฉันคิดว่านะ
ทิฟฟานี : เตียงพวกเขา 2 เตียงลากมาชนกันน่ะ ลองนึกดูว่านอนแบบเตียงเดี่ยวนะ
ซอฮยอน : ไม่ ฉันว่าไม่ใช่ฮโยยอน น่าจะเป็นซันนี่มากกว่า

เมบี : อืม เอาล่ะ อาจจะใช่ หรืออาจจะไม่ ?แสดงความรักอย่างมากมาย? นี่มันอะไรเนี่ย พวกเธอ ?ppoppo? (หอมแก้ม) กันเหรอ [?ppoppo? ภาษาเกาหลีแปลว่าหอมแก้ม]
เจสสิกา : อืม เอาจริงๆ นะ ก็ใช่
[ระหว่างนั้น ทิฟฟานี: โอ้...]
ไม่ใช่แต่กับฮโยยอนหรอกน่า ทุกคนก็หอมแก้มกันทั้งนั้นแหละ
ทิฟฟานี : ใครหอมแก้มใคร?
เจสสิกา : ใครหอมแก้มกับฉันนะ?
ทิฟฟานี : ฉันเปล่านะ ฉันไม่เคย
เจสสิกา : ฉันยังเคยหอมแก้มกับแทยอนเลย
เมบี : [ตัดบท] เอาละ ต่อเลย

?เจสสิกาผู้มีจิตใจอ่อนโยน เราทั้งคู่ ยาว (นาน) มากๆ เลยนะ?
อะไรยาว?

ซอฮยอน : หน้าหรอ?
แทยอน : ผมหรอ?
ซอฮยอน : เอ้อ ผม ผมยาวมากๆ

เมบี : ?เราเข้าใจกันได้ดีมาก มาเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะ สู้ๆ สู้ตาย!?

ทิฟฟานี : ฉันรู้แล้ว! เวลาฝึกของพวกเขายาวนานต่างหาก
เจสสิกา : ใช่ๆ ฉันคิดว่าเขาหมายถึงเราอยู่ด้วยกันมานานมาก
ทิฟฟานี : เห็นมั้ย ทิฟฟานีฉลาด

เมบี : ?เรารู้ว่าเธอมีจิตใจที่บริสุทธิ์และอ่อนโยนเบื้องหลังภาพลักษณ์ที่เย็นชาของเธอ เธอสู้อยู่เสมอเลยนะ ฉันประทับใจมาก ดีจริง!?

ข้อความของเจสสิกาจะมาแบบ ?จิตใจอ่อนโยนเบื้องหลังภาพลักษณ์ที่เย็นชา? เห็นได้จากครั้งที่แล้ว ฉันยังเห็นในทีวีที่เจสสิการ้องไห้เพราะฮโยยอน [รายการ Girls go to school ตอน 2]

ทิฟฟานี : ได้ดูด้วยเหรอคะ?
เจสสิกา : เห็นได้ยังไงล่ะคะ
เมบี : บังเอิญน่ะ

และก็ ?เจสสิกา! ฉันยังต้องพูดอะไรอีกละ รักเธอนะ?

อีกข้อความนึง ?ฉันดำเนินรอยตามเธอในความเป็นเจ้าหญิงนิทรา?
เธอขี้เซาเหรอ?

เจสสิกา : ใช่ค่ะ เหมือนฉันจะนอนมากกว่าคนอื่นๆ นะ
เมบี : เยอะกว่ามากไหม
เจสสิกา : อืม ก็ไม่มากหรอกค่ะ เพราะว่าฉันต้องตื่นไปทำงาน
ทิฟฟานี : 3 นาทีก่อนออกพวกเราจะออกจากบ้าน
เมบี : อย่างนี้ก็ไม่ได้อาบน้ำนะสิ
เจสสิกา : ไม่นะ ไม่จริงเลย

เมบี : ข้อความต่อไป ?พี่ซิกา ซิกา ฉันชอบผมของพี่จัง ขอบคุณที่ดูแลฉันอย่างดีนะค่ะ รักพี่ค่ะ?
เจสสิกา : อ่อ ซอฮยอน
ซอฮยอน : อ่า...
เมบี : เธอรู้เลยละสิ

เมบี : ต่อไป ?ซิกาที่รัก เราสนิทสนมกันตลอดเลยเนอะ เธอรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับเธอใช่ไหม? ไปเที่ยวกันเถอะ แล้วไปกินเค้กกัน?
เจสสิกา : โอเค อันนี้ของยูริ

เมบี : อ่า เธอทำอะไรกันเวลาที่มีช่วงว่างๆ นะ?
ทิฟฟานี : ก็นอนหลับค่ะ
เจสสิกา : เราไม่เคยออกไปไหนด้วยกันเลย เวลาว่างๆ น่ะ
ทิฟฟานี : ก็เลยนอนหลับกัน

เมบี : ข้อความต่อไป ?เลิกนอนได้แล้ว เลิกนอนเสียที? (เป็นภาษาอังกฤษ)
ทิฟฟานี : ของใครนะ?
แทยอน : ชัดซะขนาดนั้น ของเธอนั่นแหละ

เมบี: สำหรับเจสสิกา ส่วนใหญ่ก็จะประมาณว่า ?เลิกนอนได้แล้ว? ?จิตใจอ่อนโยน? และก็ ?น้ำตา? เดี๋ยวเรากลับมาค่ะ หลังเพลงนี้ kissing you

------------------------------------------------- Kissing You ----------------------------------------------

เมบี: ถึงตาทิฟฟานีแล้ว
ทิฟฟานี : ฉันกลัวจังเลย
เมบี : ?ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฟานีจอมสกปรก?
ทิฟฟานี : เธอ! คิม แท ยอน!
[ระหว่างนั้น เจสสิกา: ถูกเผงเลย แทยอน]

เมบี : เราใช้เวลาร่วมกันกว่า 3 ปี สนุกด้วยกัน เศร้าด้วยกัน ฉันหวังว่าจะเป็นอย่างนี้ตลอดไปนะ มาคุยกันให้มากกว่านี้เถอะ รักเธอนะ มียอง?
ทิฟฟานี : เธอ! คิม แท ยอน!
[ระหว่างนั้น เจสสิกา: ทำได้ดีมาก!]
ฉันจะบอกแม่เธอว่าเธอแกล้งฉัน ฉันจะโทรหาแม่เธอ
เมบี : โอ้ ถ้างั้น มียอง ก็เป็นชื่อจริงของเธอนะสิ ใช่ไหม? เพราะดีออก มียอง
[จริงๆ แล้ว ทิฟฟานีไม่ชอบชื่อเกาหลีของเธอ เพราะมันดูโบราณ และคนอื่นๆ ก็ชอบล้อเธอ]
แทยอน : ใช่ เพราะจะตายไป
ทิฟฟานี : ฉันจะบอกแม่เธอ แม่คะ ฟังอยู่ใช่ไหมคะ?
เมบี : แล้วทำไมต้องเป็น ?ฟานีจอมสกปรก? ล่ะ?
แทยอน : ย้อนกลับไปเมื่อช่วงที่เรายังเป็นเด็กฝึกกันอยู่ ก่อนที่จะเดบิวน่ะ
ทิฟฟานี : เราอยู่ด้วยกันมา 3 ปี
แทยอน : ใช่ๆ ตอนเราฝึกนะมันหนักแล้วก็เหนื่อยมาก เราเหงื่อออกกันเยอะมากเลย พอฝึกเสร็จก็กลับบ้าน ทิฟฟานีตรงดิ่งไปที่เตียงเลย พอเช้ามาแทนที่จะเป็นเช้าที่สดใส กลับกลายเป็นเช้าที่เหม็นหึ่ง
เมบี : แล้วตอนนี้ละ อาบน้ำบ่อยไหม?
ทิฟฟานี : แน่นอนล่ะ
แทยอน : ใช่ๆ เธออาบน้ำบ่อยขึ้น จนหนังจะลอกออกมาอยู่แล้ว
ทิฟฟานี : เธอ! คิม แท ยอน!
แทยอน : ทิฟฟานีในตอนนี้ สะอาดสุดๆ

เมบี : แล้วที่บอกว่า ?มาคุยกันให้มากกว่านี้เถอะ? ทำไมละ?
ทิฟฟานี : เราเคยคุยกันบ่อยมาก แต่...
แทยอน : เราคุยกันบ่อยมากเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ทำไม่ได้แล้ว เพราะเรามีงานเยอะมาก
ทิฟฟานี : ตอนนี้นะ เรานั่งมองหน้ากันบนรถ แล้วก็หลับไปโดยไม่รู้ตัวเลย
เมบี : ครั้งที่แล้วทิฟฟานีบอกว่า แทยอนชอบดุเธอ
ทิฟฟานี : ไม่ ไม่ ไม่นะ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันน่ะ ครั้งที่แล้วฉันบอกว่าแทยอนน่ากลัว แต่มันไม่จริงหรอก
เมบี : ตอนนั้นเธอบอกว่าแทยอนชอบดุเธอ
ทิฟฟานี : ไม่ ไม่ดุหรอก แค่ห่วงมากเท่านั้น
เจสสิกา : แค่จี้ให้ตรงจุดน่ะ
ทิฟฟานี : ใช่ๆ เธอแค่แนะนำจุดผิดพลาดของฉันเท่านั้นเอง แทยอนจ๋า รักเธอนะ แต่ว่า... เธอเขียนอะไรแบบนั้นได้ยังไงกันนะ...
[เหตุผลที่ทิฟฟานีแก้ตัวไปนั้น ก็เพราะว่ามีแฟนคลับ หรือกลุ่มที่ไม่ชอบทิฟฟานีที่เชื่อข่าวลือและเอาไปเผยแพร่ว่าทิฟฟานีชอบหาเรื่องคนอื
่น หรือว่าเป็นคนที่ไม่มีใครชอบ]

[แน่นอนที่สุดว่าเธอก็รู้เรื่องพวกนี้ด้วยเหมือนกัน]

เมบี : โอ้ แล้วมีอะไรบ้างไหม ที่ทำให้เธอรู้สึกว่า มันน่าละอายมากเลย?
ทิฟฟานี : ไม่มีหรอกค่ะ
เมบี : เอาล่ะ ฉันรู้ละ ต่อนะ ?เฮ้ ใครกันนะ สดใสกว่าเห็ด ฟานี ฟานี ทิฟฟานีของเรานั่นเอง!
[ระหว่างนั้น ทิฟฟานี: สดใสกว่าสิ่งใด สวยงามกว่าอัญมณีใดๆ ต่างหากล่ะ]
ฉันไม่เคยจะหลอกเธอเลยน้า เธอก็อย่าหลอกฉันน้า คนบ้า เอาล่ะ เจอกันที่บ้านของเรานะจ้ะที่
ทิฟฟานี : ของซันนี
เมบี : ว้าว ?ความสดใสสวยงาม? ของเธอ ?ฟานี ฟานี ทิฟฟานี?
ทิฟฟานี : มันต้องเป็น ?สดใสกว่าสิ่งใด สวยงามกว่าอัญมณีใดๆ ?อัญมณี?นะ?
แทยอน : โอเค ได้ ฉันจะเรียกเธอว่า ?แม่อัญมณี? [ภาษาเกาหลีอ่านว่า บอซ็อก]
เมบี : [พูดกับซันนี่] เอาน่า ทิฟฟานีอยากให้เรียกแบบนี้ ก็ช่วยเรียกเธอหน่อยแล้วกัน
ทิฟฟานี : แต่ซันนี่ชอบเรียกว่าเห็ดแทน
เมบี : เห็ด? ทำไมละ
ทิฟฟานี : ก็แบบว่า ฉันออกเสียงคำเกาหลีไม่ค่อยดีน่ะ แฟนๆ ก็เลยเปลี่ยนชื่อเป็นเห็ดซะเลย
แทยอน : ใช่ มันต้องเป็น ?โบซ็อก? (อัญมณี) แต่ทิฟฟานีออกเสียงเป็น ?พอซ็อท? (เห็ด)
[ซอฮยอน และแทยอนล้อเลียนทิฟฟานี]

เมบี : อ่า มิน่าล่ะ ตอนแรกฉันคิดว่าเพราะทรงผมเธอซะอีก
ที่ไหนได้ เพราะว่าเธอออกเสียงผิดนี่เอง

เอาล่ะ ข้อความต่อไป ?เธอมีรอยยิ้มที่งดงามมาก ขอให้ยิ้มอย่างนั้นตลอดไปนะ? ฉันคิดว่าเธอทำได้น่ะ... อีกอันนึงนะ ?เฮ้ เจ้าเห็ด เจ้าตัวน้อยของฉันใช่ไหมเนี่ย เห็ดน้อย! เธอน่ารักจริงๆ เล้ยเวลาที่พยายามจะเอาคืนฉัน เวลาที่ฉันแกล้งเธอเนี่ย?
ทิฟฟานี : ฉันคิดว่า อันนี้ของยูริ ยูริจ้ะ หวัดดี
เมบี : ?เอาคืนเหรอ? เอาคืนยังไงละ?
ทิฟฟานี : ก็ไม่รู้สิ
เมบี : ไม่รู้เหรอ? ซัดเขากลับไปหรือเปล่า
ทิฟฟานี : ไม่อ้ะ ไม่เค้ยไม่เคย
แทยอน : ก็หมูสะดุ้งไง
เมบี : หมูสะดุ้งเหรอ? อืม...
[ในภาษาอังกฤษคำนี้แปลว่าทิ่ม แทง หรือจิ้ม แต่จากการสันนิษฐาน น่าจะแปลว่า สาวๆ เอาคืนกันด้วยการ ใช้นิ้ว ?จิ้ม? ไปที่ส่วนหนึ่งส่วนใดของคู่ต่อสู้ ผู้แปลจึงเลือกใช้คำว่า ?หมูสะดุ้ง? เพื่อให้เห็นภาพ ว่ามันน่าจะสะดุ้งจริงๆ : PrncssPolly]

อ๋ออออออ
ทิฟฟานี : แทยอนจอมลามก

เมบี : เอาล่ะ อีกข้อความหนึ่งนะ ?เฮ้ เห็ดน้อย หยุดทำตัวน่ารักได้แล้ว ฉันรักเธอน้า? อีกอันนึงว่า ?ทิฟฟานี เพื่อนร่วมห้องที่น่ารักของฉัน ขอบคุณนะสำหรับความห่วงใยและการช่วยเหลือที่มีมาตลอด ฉันล่ะอิจฉารอยยิ้มบาดใจของเธอจริงๆ ฉันชอบที่จะปรึกษาเธอนะ รักเธอจ้ะ?
ทิฟฟานี : ฉันก็ร้ากเธอจ้า
เมบี : [พูดเหน็บแนม] ฉันละสงสัยจริงๆ เลย ว่าเธอแนะนำอะไรเขากันแน่?



ทิฟฟานี : [พูดกับเมบี] แหม พี่ล่ะก็! ฉันก็โตพอที่จะให้คำปรึกษาคนอื่นเขาเหมือนกันนะคะ
เมบี : งั้นนี่ก็ของซอฮยอนสิ? เขาให้คำปรึกษาอะไรเธอบ้างละ?
ซอฮยอน : อืม.. ฉันจำไม่ค่อยได้อ้ะคะ...แต่ว่า...
ทิฟฟานี : วันนี้ฉันก็ให้นะ
เจสสิกา : ยังงี้แปลว่าซอฮยอนไม่ค่อยจริงจังกับคำแนะนำเธอนะสิ
ทิฟฟานี : ฉันให้คำปรึกษาซอฮยอนนะ วันนี้น่ะ
เมบี : อะไรกันละ
ทิฟฟานี : ฉันบอกเธอให้รักษาสุขภาพ อย่าให้ไม่สบายไป เพราะว่าเราต้องร้องเพลงกันบ่อยมาก ก็เลยอยากให้ดูแลตัวเองหน่อย
เมบี : นั่นไม่ใช่คำปรึกษาซะหน่อย เหมือนกับการให้กำลังใจอะไรแบบนั้นมากกว่า
แทยอน : ใช่เลย แน่นอนที่สุด
เมบี : ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมซอฮยอนถึงจำไม่ได้ เอาล่ะ ข้อความของทิฟฟานี ส่วนใหญ่ก็เป็นแบบ ?น่ารัก สดใส บางครั้งก็เป็นที่ปรึกษา ที่ไม่มีใครจำได้?

มาต่อกันที่ของแทยอน ข้อความแรกนะ ?คู่หูซันเท็ก เทเท ที่น่ารัก ฉันขอโทษนะ แล้วก็ขอบคุณที่เป็นหัวหน้าแก็งค์ที่ดี ที่คอยดูแลเด็กๆ อย่างพวกเราเหมือนกับแม่เราคนนึงเลย ขอให้เป็นแบบนั้นนะคะ คุณแม่เท็ก"
ทิฟฟานี : ฉันจะไม่ทำตัวมีปัญหาค่ะแม่
เมบี : ฉันไม่ค่อยเข้าใจภาษาของเด็กสมัยนี้เลยเนี่ย อะไรกัน ?ซันเท็ก? ?เทเท?
[ซันเท็ก = ซันนี่ + แทยอน แฟนชาวเกาหลีเรียกแทยอนว่า "แทงกู"]

แทยอน : เทเทเป็นชื่อเล่นของฉัน ตอนเกิดน่ะแม่ตั้งชื่อฉันว่าแทยอน แต่พี่ชายฉันออกเสียงไม่ได้หรือยังไงไม่รู้ เขาก็เลยเรียกฉันว่า เทเท ฉันก็เลยถูกเรียกว่าเทเทเรื่อยมาก
ทิฟฟานี : ตอนแรกที่ได้ยินคำว่าเทเทนะ ฉันก็เรียกเขาว่าเทเทเหมือนกัน
เมบี : น่ารักดีนะ
ทิฟฟานี : พวกเราทุกคนก็เลยเรียกเธอว่า เทเท

เมบี : อีกข้อความนะ ?ภรรยาของฉันตลอดไป คิม แท อี. ขอบคุณสำหรับความห่วงใยและกำลังใจ ฉันจะพยายามไม่ทำตัวมีปัญหา จะเชื่อฟังที่เธอสอน และจะพยายามพัฒนาการพูดของฉันนะ รักเธอจ้า?
ทิฟฟานี : ใครอ้ะ?
แทยอน : ฉันรู้แล้ว
เมบี : ทิฟฟานี หรือ?
แทยอน : น้องเห็ดนั่นแหละ
เมบี : อะไรนะ ภรรยาหรอ?
ทิฟฟานี : ก็ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่เกาหลี เราอยู่ด้วยกันมา 3 ปี เขาก็เป็นภรรยาของฉันไง ตลอดไปด้วย
เมบี : อ๋อ เข้าใจละ เธอ 2 คนแต่งงานกันแล้ว ว่างั้น?

เอาล่ะๆ อีกข้อความนะ ?เทเทที่รัก รู้ไหมว่า เท็งซิก กำลังเป็นที่นิยมมาก? รักที่ซ่อนเร้นของเรากำลังจะถูกเปิดเผย ฉันเชื่อว่าเธอจะดูแลพวกเราทุกคนต่อไปอย่างที่เคยทำมาก่อนนะ ฉันรักเธอ แม่คนเจ๋ง
แทยอน : ฉันรู้แล้วล่ะ
เมบี : เท็งซิก กำลังเป็นที่นิยม จริงหรือเปล่าเนี่ย?
[แทงซิกา = แทยอน + เจสสิกา] ทิฟฟานี : ไม่มีวันซะละ แทยอนเป็นของฉันย่ะ
[ทุกคนหัวเราะ]
แทยอน : อ่า เจสสิกาเป็นคนเขียนล่ะ
เมบี : อ่า ยังงี้ก็ไม่ใช่เจ้าหญิงน้ำแข็งแล้วละสิ เรารู้หมดแล้วนะ กับสิ่งที่เธอเผยออกมาเนี่ย
ซอฮยอน : ไม่ปฎิเสธด้วยละ ดูสิ
ทิฟฟานี : ดูสิ หน้าเป็นสีชมพูแล้ว สีเดียวกับเสื้อเลย

เมบี : เอาล่ะ อีกข้อความนึงนะ ?แทยอน ฉันรู้ว่าเธอต้องรับภาระหนักมากในฐานะหัวหน้าแก็งค์ ฉันจะเป็นเด็กดีนะ ช่วงนี้เธอน่ารักซะไม่มีล่ะ อ่อ แล้วก็เมื่อไรจะเลิกละเมอละเนี่ย?
แทยอน : ฉันจำไม่ได้หรอกนะเพราะว่าหลับอยู่ แต่ทุกคนพูดเหมือนกันว่าฉันละเมอพูดออกมาอยู่บ่อยๆ ?เอาอีก เอาอีก? ยูนอาชอบล้ออยู่เรื่อยเลย งั้นอันนี้คงเป็นของยูนอาแหละ เพราะเธอยังบอกอีกว่าหยุดขำไม่ได้เลยที่เห็นฉันละเมอแบบนั้น ขำจนไม่ได้นอนเลยล่ะ
เมบี : ข้อความของแทยอน ส่วนใหญ่จะเป็น ?ภาระของหัวหน้าแก็งค์? ?คุณแม่แทยอน?
แทยอน : ต้องขอบคุณทุกคนนะ เพราะทุกคนนะทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีจริงๆ ฉันก็รักทุกคนม้าก มาก
เมบี : ฉันก็รักพวกเธอน่ะจ้ะ สาวๆ
โซนยอชิแด : ขอบคุณค่า
เมบี : คนอื่นๆ คิดว่าแทยอนเป็นได้ทั้งแม่และภรรยา
แทยอน : ฉันไม่คิดว่าจะมีภรรยาเยอะนะเนี่ย
ซอฮยอน : โดนใจมากเลยล่ะ
เมบี : หลังจากอ่านข้อความพวกนี้ ฉันรู้เลยว่าเธอเป็นหัวหน้าแก็งค์ที่เจ๋งมาก
ทิฟฟานี : อยู่ดีๆ ฉันก็เจ็บแปลบที่หัวใจ
เมบี : เกิดอะไรขึ้น?
ทิฟฟานี : แทยอนเป็นภรรยาของคนอื่นๆ ด้วยนะสิ
แทยอน : ช่ายๆ ยังมีอีกนะ
เมบี : อ่า เพราะว่าแทยอนเป็นภรรยาเธอใช่ไหม?
ทิฟฟานี : ใครกันนนนนนนน?
แทยอน : โทษทีนะ ขอโทษจริงๆ

เมบี : วันนี้ เราอยู่กับสาวๆ ทั้ง 4 จากโซนยอชิแด พรุ่งนี้เราจะกลับมาสัมภาษณ์อีก 5 คนที่เหลือ สำหรับวันนี้ขอบคุณและสวัสดีค่ะ
โซนยอชิแด : ขอบคุณค่ะ แล้วเจอกันนะคะ


~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

จบแล้วจ้า สำหรับบทสัมภาษณ์ของสาวๆ จากรายงานวิทยุของเจ๊เมบี
ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ

ฟานี่แบบว่า
หึงออกหน้าออกตานะคร๊ะเนี่ย
ฮิ้วววว
สาวๆ น่ารักแบบสุดๆ อ๊ากก
ขอบคุณพี่พอลลี่มากมายมหาศาลจิงๆค่ะ

ชอบๆคะ แบบว่าสุดยอดจริง น้องซอน่ารัก ทุกคนก็น่ารักอ่านแล้วจี๊ดมากๆๆๆๆๆ ขอบคุณมากนะคะที่แปลมาให้พวกเราอ่านกัน ขอบคุณมากครับ

เผากันสะเด็ด

>*<

โดนกันหมด 555+

จากที่อ่านทั้งหมด

สิก้า กับ ซิทคอม

จะเผลอไปปล่อยสิก้าเอฟเฟกต์ระหว่างถ่ายละครป่าวนี่ สิก้า

555+

อ้าก อันสุดท้าย แย่งพี่รั่วกันด้วยอ้ะ พี่หมีหึงหรอนั้น>[]<''

พี่สิก้างับ พี่จะให้ผมดูแบบเย็นสบายสินะ-A-''

ว๊าว ขอบคุณมากค่ะ

อ่านพาร์ทสุดท้ายแล้วชอบจัง
เจสกะทิฟแย่งแทแทได้อีก อิอิ

ขอบคุณพาร์ทนี้มากคะ >< น่ารักดี TaeNySic

สนุกมาเลยครับ^^ อ่านไปขำไปสัมภาษณ์ได้ฮาสุดๆ><

แตๆล้อทิฟบ๊อยบ่อย><""" ขอบคุณที่แปลมาให้อ่านฮับ

ขอบคุณมากค่า

แททิฟ อะไรจะขนาดน้านนน จิ้นได้อีก อิอิ

สาวๆน่ารักมากเลย ชอบอ่านอะไรแบบนี้มากๆ

ขอบคุณมากครับที่แปลมาให้อ่านกัน

ขอบคุณมากนะคะ ที่แปลมาให้อ่าน

แททิฟแสดงออกขนาดนั้น ไม่ต้องจิ้นกันเองแล้วมั้งคะ

สนุกมากเลยค่ะ อ่านไปแอบยิ้มไป
ขอบคุณมากนะค่ะ ที่แปลมาให้อ่าน

ยาวมากกก
แปะไว้ก่อน กลับบ้านแล้วจะมาอ่าน
คริ คริ
ขอบคุณค๊าบบ

ขอบคุณมากค่ะ

ขอบคุณด้วยๆ

ชอบๆๆๆๆ

ชอบๆๆอ่าเผากันสุดๆไปเลย
แททิฟคู่นี้แอบบเยอะๆอิอิ

ขอบคุนมากๆค่ะ สำหรับคำแปล

เยอะดีจัง ชอบคร๊าาา อิอิ

ขอบคุณมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ

ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกกก

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากๆเลยนะคะที่แปลมาให้อ่าน

อ่านแล้ว.....รู้สึกว่า

ทิฟฟานี่.......เป็นคนที่น่าร๊ากกกกกกกกกกกกจริงๆอ่ะ ฟานี่นิสัยน่าร๊ากกกกมากกก

แทยอน...ช่างเหมาะสมกับฟานี่เหลือเกิน

เจส.....รักเจสนะ ถึงเจสจะพูดน้อยไปหน่อยก็เหอะ

น้องซอ.....ใสแบ๊วมากเลยค่ะ

ขอบคุณนะคะที่แปลมาให้อ่านกัน
สนุกมากๆเลย
รักสาวๆๆ

แทแทตัวแม่ จอมอำ
ขอบคุณสำหรับคำแปลนะค่ะ อ่านแล้วสนุกมากเลยค่ะ
ดูพวกเค้าสนิทกันดี เป็นบทสนทนาที่ยาวมากคงใช้พละกำลัง
ในการแปลไปเยอะ ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ ^^

ขอบคุณค่ะ

อ่านแล้ว ฮาจริงๆอะนะ

ฮาอะไรยาวๆๆ ฟานี่ก็นะฮาตลอดเวลา

น้องซอก็ดู งง ๆ ได้ใจมากเลยยยย

ขอบคุณมากๆค่ะสำหรับคำแปล(ยาวมากคงเหนื่อยน่าดู)

สนุกมาก ฮาจริงๆ

อ่านจนตาแฉะ 555

มุขเยอะแฮะวงนี้

ขอบคุณพี่พอลลี่มากๆเลยนะที่ ที่แปลมาให้อ่านกัน

ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณนะครับที่แปลมาให้ได้อ่านกัน สนุกมากๆๆๆๆๆ เลย

ใช้เวลาอ่านตั้ง2วันเนื่องจากอ่านมากๆถึงกับปวดตาเลยทีเดียว 555

ขอบคุณคับ

ยาวมาก อ่านเพลินเลย

ขอบคุณพี่พอลลี่นะคะ ที่แปลมาซะเยอะเชียว

ขอบคุณมากๆนะคะ

มีความสุขมากๆเลย

ขอบคุณมากนะครับ
สำหรับคำแปลทั้งหมด^^

ขอบคุณค่ะพี่พอลลี่
อ่านไปยิ้มไป มีความสุข

ขอบคุณนะค่ะ
แหมๆ สาวๆท่าจะอยู่ในราย
การวิทยุนี้นานจริงๆเลย หุหุ

ขอบคุ๕คุณ PrncssPolly มากมายสำหรับทรานที่ยาวมากกกกกกกกกกก อ่านแล้วจุใจสุดๆ เพราะตอนเสิจเจอมันจะเป็นแบบตัดแล้ว พอมาอ่านเต็มๆ มันฮากว่าที่อ่านมาอีกนะเนี่ย 555 ทิฟน่าร๊ากกกกก

ปล. เสียงทิฟตอนเมบีโทหาที่อยู่กับมารูน่ารักมากมาย คลั่งๆ