"รู้สึกเหมือนแบกหมีร้อยตัวไว้บนไหล่เลยค่ะ" นี่คือคำอธิบายถึงความกดดันแบบน่ารัก ๆ ของซอฮยอนแห่งโซนยอชิแด ผู้มาแสดงละครเวทีเรื่องแรกในชีวิตของเธอ "Moon That Embraces the Sun" บทบาทที่ซอฮยอนได้รับในเรื่องนี้ เป็นบทเดียวกับที่ฮันกาอินที่เคยเล่นไว้ในละครชื่อเดียวกัน นั่นคือยอนอู ผู้มีอันต้องไปเกี่ยวพันกับความขัดแย้งทางการเมืองในราชสำนัก จนไม่สามารถสมหวังกับความรักที่มีต่อองค์ชายรัชทายาทฮวอนได้ ก่อนจะกลายมาเป็นคนทรงหลังจากสูญเสียความทรงจำ ซอฮยอนผู้ต้องจดจ่อกับความคิดของตนเองวันละนับร้อยครั้งเพื่อสร้างตัวละครยอนอูในแบบของเธอขึ้นมา เป็นคนที่มีความฝันแน่วแน่ในการเล่นละครเวที เธอเพิ่งจะเริ่มต้นก้าวแรก เราจึงได้แต่คอยมองดูเธออย่างเงียบ ๆ
PlayDB: มาเล่นเรื่อง " Moon That Embraces the Sun" ได้อย่างไร? เหมือนว่าก่อนหน้านี้คุณก็เคยได้รับการติดต่อให้ไปเล่นละครเวทีหลายเรื่องเหมือนกัน
ซอฮยอน: ฉันอยากจะเล่นละครเวทีมานานแล้วค่ะ ก็มีติดต่อมาบ้างเหมือนกัน แต่ฉันยังไม่อยากรีบคว้าไว้ตอนที่ฉันยังไม่พร้อมค่ะ ฉันเลยเลือกแบบใจเย็น และตัดสินใจอยากร่วมงานนี้ค่ะ เพราะฉันชอบละครแนวประวัติศาสตร์มาก ดูแต่เรื่องแนวนี้มาตั้งแต่เด็กเลยค่ะ เรื่อง "Moon That Embraces the Sun" ทั้งละครทั้งหนังสือก็สนุกมากเลยค่ะ ฉันเลยตอบรับเล่นเรื่องนี้แบบมีความสุขสุด ๆ ค่ะ
PlayDB: เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณได้ดูเรื่อง "Wicked" ด้วย พอได้ดูเรื่องอื่นเล่นก่อนที่คุณจะแสดงเองบ้าง คงจะได้อารมณ์ที่ต่างกันมาก ๆ สินะ
ซอฮยอน: ฉันตามดูละครเวทีที่พี่อคจูฮยอนเล่นครบหมดทุกเรื่องเลยค่ะ ฉันฝันอยากเล่นละครเวทีก็เพราะได้ดูพี่เขานี่แหละค่ะ พี่เขาเก่งมากเลย ฉันจะขนลุกทุกครั้งเวลาได้ดูพี่เขาเล่น แล้วก็สงสัยว่า "รอบหน้าพี่เขาจะเล่นได้ดีกว่านี้อีกไหมนะ?" และพี่เขาก็ทำได้ยอดเยี่ยมเลยค่ะ จนฉันนับถือ และรู้สึกปลุกใจมากค่ะ
PlayDB: เสน่ห์อะไรของละครเวทีที่ทำให้คุณชอบ?
ซอฮยอน: อย่างแรกเลยคือฉันรักเสียงดนตรีมากค่ะ เป็นคนชอบร้องเพลง และอยากลองแสดงดูด้วยค่ะ การได้ปลดปล่อยฝีมือด้านร้องเพลงผสานกับการแสดงต่อหน้าผู้ชมสด ๆ เป็นอะไรที่น่าหลงใหลมากค่ะ ฉันมักจะเป็นฝ่ายผู้ชมการแสดงมาตลอด เลยลองจินตนาการดูว่าถ้าได้ไปยืนบนเวทีเองบ้างมันจะสุขใจขนาดไหนค่ะ
PlayDB: เมื่อเร็ว ๆ นี้คุณได้เล่นละครด้วย เรียนรู้อะไรบ้างจากงานแสดงครั้งแรก?
ซอฮยอน: ฉันรู้สึกว่าตัวเองตั้งสมาธิได้ดีขึ้นค่ะ เวลาแสดงฉากอารมณ์ คุณต้องอินกับความรู้สึกของสถานการณ์นั้น 100% ตั้งแต่ตอนที่กำลังเตรียมฉาก และต้องอยู่ในอารมณ์นั้นให้ได้ตลอดค่ะ ทำแบบนี้คุณจะร้องไห้ออกมาได้เลย ได้ฝึกแบบนั้นจากการลองแสดงค่ะ มันช่วยได้มาก ๆ เลยล่ะ
PlayDB: พอแสดงละครเวทีมันต่างกันมากเลยใช่ไหม?
ซอฮยอน: ต่างกันมากเลยค่ะ แม้ว่าจะต้องปลดปล่อยทุกอย่างออกมาให้สุด ๆ เหมือนกัน แต่วิธีการแสดงออกจะไม่เหมือนกัน เวลาแสดงหน้ากล้องจะใช้สีหน้ากับแววตาเป็นหลัก แต่เวลาแสดงละครเวทีต้องส่งอารมณ์ให้ถึงคนที่ชมอยู่แถวข้างหลังด้วยค่ะ เลยต้องใช้พลังมากขึ้น โดยที่ไม่ให้หลุดจากบทบาทที่แสดงด้วยค่ะ การแสดงออกมาแบบนั้นมันต่างกันอย่างสิ้นเชิง ในละครเวทีก็มีฉากสะเทือนอารมณ์หลายฉากค่ะ ครั้งแรกฉันส่งพลังไปที่สีหน้า น้ำตาก็ไหลออกมาค่ะ แต่ต้องนั่งแถวหน้าเท่านั้นถึงจะเห็น ฉันเลยได้รู้ค่ะว่าถ้าจะให้ผู้ชมที่อยู่ด้านหลังมีอารมณ์ร่วมด้วย ฉันต้องแสดงออกมาอีกแบบค่ะ
PlayDB: เล่นละครเวทีเรื่องแรกก็ได้บทนำเลย คงจะกดดันมากสินะ
ซอฮยอน: กดดันค่ะ ฉันคิดมากตลอดว่าตัวเองมีคุณสมบัติพอหรือเปล่า คนที่ฉันร่วมงานด้วยทั้งเก่งและมีประสบการณ์มาก ส่วนฉันเพิ่งจะเริ่มหัดเดินเอง ครั้งแรกฉันทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นตัวปัญหาอะไรแบบนี้หรือเปล่า (หัวเราะ) รู้สึกเศร้านิด ๆ ด้วยค่ะ เพราะแบบนั้นเลยอยากจะตั้งใจให้หนักขึ้น แต่เพราะเป็นการแสดงครั้งแรก ทุกคนเลยคอยช่วยคอยสอนฉันค่ะ เลยได้เรียนรู้อะไรเยอะมาก หนนี้ฉันไม่อยากจะให้ตัวเองเด่นเลยค่ะ ฉันอยากจะทำแบบค่อยเป็นค่อยไปให้ถูกต้องก่อน และทำให้เต็มที่มากที่สุดค่ะ
PlayDB: คุณได้ดูวิดีโอการแสดงของปีก่อนบ้างหรือเปล่า?
ซอฮยอน: ดูบ้างค่ะ แต่ไม่ได้ดูทั้งหมด ฉันต้องสร้างตัวละครยอนอูขึ้นมาในแบบของตัวเอง ถ้าไปดูมันจะกลายเป็นการเลียนแบบค่ะ เลยพยายามไม่ดูเยอะ พอได้ดูแบบคร่าว ๆ แล้ว ถึงคราวฉันต้องสร้างสรรค์ขึ้นมาเองบ้างค่ะ ฉันคิดว่าจะสร้างยอนอูที่มีบุคลิกคล้ายฉันค่ะ ที่ยอนอูทั้งสามเวอร์ชั่นไม่เหมือนกัน ก็เพราะว่าบุคลิกเราต่างกันคนละแบบเลย และตีความบทยอนอูไม่เหมือนกันค่ะ
PlayDB: แล้วคุณจะใส่มุมไหนของคุณในบทยอนอู
ซอฮยอน: ด้านที่จริงจัง ไม่รับมุกอะไรทั้งนั้นเลยมั้งคะ? (หัวเราะ) ฉันว่ามันคล้ายตัวเองดีนะ ฉันเป็นคนแบบที่ชิลล์กับเรื่องไร้สาระไม่ออก อาจเป็นบุคลิกที่ดูเก็บกด แต่เป็นสิ่งที่ฉันตั้งใจไว้ค่ะ ก็คล้าย ๆ กันกับยอนอู และสิ่งที่พ่อแม่ของเราสอนก็เหมือนกันด้วยค่ะ
PlayDB: ตอนซ้อมเจออะไรที่เป็นอุปสรรคบ้าง?
ซอฮยอน: เจอเยอะเลยค่ะ มันจะมีหลายฉากที่แค่ตั้งสมาธิกับนักแสดงที่อยู่ตรงข้ามอย่างเดียวยังไม่พอ อยากเช่นในฉากจบตอนที่กำลังจะเลือกองค์รัชทายาท ยางมยองก็จะมาปรากฏตัวตรงหน้าฉันค่ะ ถ้าฉันไม่เลือกเขา เขาก็จะต้องอยู่อย่างเดียวดายไปชั่วชีวิต แต่ยางมยองบอกว่าเขาจะละทิ้งทุกอย่างแล้วหนีไปกับฉันค่ะ ถ้าเป็นเรื่องจริงฉันคจะเลือกยางมยองแล้วค่ะ แต่เพราะองค์ชายไม่ได้อยู่ตรงนี้ ฉันเลยปฏิเสธเขาไปค่ะ ซึ่งมันยากมากเลยค่ะ โดยเฉพาะกับยอนอูที่อายุแค่สิบสามขวบด้วย ฉันว่าหัวใจของนางต้องไม่เหมือนเดิมแน่ค่ะ มันยากมากที่ต้องร้องเพลงไปด้วย ตั้งสมาธิกับการเปลี่ยนอารมณ์ไปด้วย ที่ไม่ใช่แค่แสดงความลังเลใจออกมา แต่ต้องให้ความรู้สึกจาก "ข้าควรตามเขาไปดีไหม?" แล้วเปลี่ยนเป็น "ไม่ ข้าไม่ควรทำเช่นนี้" พร้อมกับคิดถึงองค์ชายไปด้วยค่ะ
PlayDB: แล้วฉากไหนที่ตราตรึงใจมากที่สุด?
ซอฮยอน: มีเพลงชื่อ Touching Happiness ค่ะ กษัตริย์ที่คิดว่ายอนอูตายไปแล้ว ได้ไปเจอกับคนทรงหญิงชื่อวอลค่ะ เพราะว่าวอลดูเหมือนยอนอูมาก เขาเลยรู้สึกหลงรักและพานางหนีไปด้วยกันค่ะ มีฉากที่อยู่กันลำพังสองต่อสองและคุยกันค่ะ แล้วก็ร้องเพลงออกมาด้วยความสับสนค่ะ ฮวอนสับสน ไม่แน่ใจว่าตัวเองหลงรักแน่ใจว่าตัวเองหลงรักวอลเพราะวอลคือยอนอู หรือเพราะแค่นางดูเหมือนยอนอูกันแน่ ส่วนฉัน (ยอนอู) เองก็สับสนว่าที่หลงรักกษัตริย์เพราะตัวเองเป็นยอนอู หรือเพราะวิญญาณของยอนอูที่เข้าร่างกันแน่ จากนั้นฮวอนก็จะพูดว่า "เจ้าขอให้ข้าลืมเจ้าหรือ เจ้าอยากให้ข้าลืมเจ้าจริงหรือ ข้าพยายามแล้ว แต่ข้ามิอาจลืมเลือนเจ้าได้เลย ยอนอู" ในตอนนั้นเหมือนโดนอารมณ์หลายอย่างเข้ามากระทบค่ะ จนเจ็บหัวใจมากที่สุด และจุกไปหมดเลยค่ะ
PlayDB: นักแสดงชายทั้งสามคนที่รับบทอีฮวอนต่างกันอย่างไรบ้าง?
ซอฮยอน: พี่คยูฮยอนดูเหมาะกับบทองค์ชายฮวอนมากที่สุดค่ะ ทั้งอารมณ์และการแสดงของพี่เขาทำให้ดูเป็นฮวอนที่บริสุทธิและตรงไปตรงมาจริง ๆ ค่ะ ส่วนฮวอนในแบบของพี่คิมดาฮยอนจะมีเสน่ห์แบบนุ่มนวลค่ะ พี่เขาจะทำดีกับคนที่เขาใส่ใจอย่างเปิดเผยค่ะ แต่พอขาเล่นบทกษัตริย์เมื่อไหร่ ก็จะเปล่งบารมีจนทุกคนทึ่งไปเลยค่ะ ส่วนพี่จอนดงซอกก็เหมือนกษัตริย์ตัวจริงค่ะ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูเหมือนกษัตริย์ไปหมด ทั้งสามคนก็มีสิ่งที่ต่างกัน แต่ฉันก็ตั้งสมาธิเล่นได้ดีหมด และซาบซึ้งมากค่ะที่ทั้งสามคนช่วยส่งอารมณ์ให้ ฉันต้องเล่นให้ดีกว่านี้อีกค่ะ (หัวเราะ)
PlayDB: พี่ ๆ โซนยอชิแดที่เคยเล่นละครเวทีมาก่อน ให้คำแนะนำอะไรกับคุณบ้าง
ซอฮยอน: พี่ ๆ คอยให้กำลังใจฉันตลอดค่ะ บอกว่าความมั่นใจนั้นสำคัญที่สุด ให้เชื่อมั่นในตัวเองเข้าไว้ แล้วลุยให้เต็มที่ไปเลย กำลังใจแบบนั้นทำให้ฉันมีพลังมากเลยค่ะ
PlayDB: คุณเชื่อมั่นในตัวเองไหม?
ซอฮยอน: ฉันรู้สึกแบบนั้นตอนเล่นละครค่ะ บางสิ่งจะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อคุณมีความเชื่อมั่นเต็ม100% เท่านั้น ถ้าคุณเข้าใจตัวเองมากขึ้น ก็จะยิ่งเห็นชัดค่ะ
PlayDB: คุณทำอย่างไรเวลาไม่มั่นใจ?
ซอฮยอน: ฉันจะไม่คิดอะไรเลยค่ะ อย่างตอนถึงคิวถ่ายละคร ฉันจะไม่มองสคริปต์ ถ้าฉันเอาแต่คิดว่า "ตรงนี้จะพูดอย่างนี้" ก็จะเล่นไม่ได้ค่ะ ฉันจะทำการบ้านมาเยอะ ๆ จำและคิดทุกอย่าง แล้วแสดงเหมือนว่าฉันเป็นยูริมจริง ๆ ค่ะ พอถ่ายเสร็จแล้วมันก็ออกมาน่าทึ่งมาก มันได้ผล และทำให้ฉันคิดว่า "ครั้งต่อไปก็แค่มั่นใจในตัวเองเข้าไว้" ฉันต้องทำแบบนั้นให้ได้อีกครั้ง แต่มันไม่ง่ายเลยค่ะ นี่พูดเลย ตอนนั้นฉันก็คิดได้ว่าต้องขยันให้มากขึ้นและฝึกฝนให้เยอะขึ้นค่ะ
PlayDB: คงมีอะไรอีกหลายอย่างที่คุณอยากทำต่อจาก "Moon That Embraces the Sun"
ซอฮยอน: ฉันอยากเล่นเป็นเพ็คกี้ในเรื่อง "42nd Street" มากเลยค่ะ หลังจากได้ดูการแสดงของพี่อคจูฮยอนแล้วก็อยากเล่นมากค่ะ เพราะงั้นพอหลังจากฝึกเต้นแท็ปเพื่อไปเล่นคอนเสิร์ตของโซนยอชิแดแล้ว ฉันก็มาเรียนเต้นแท็ปแบบเอาจริงค่ะ ฉันคิดว่าสักวันจะต้องได้เล่นแน่ ๆ ค่ะ (หัวเราะ) แล้วก็ยังมีเป้าหมายใหม่ในใจด้วยหลังจากได้ดู "Wicked " แล้ว ฉันตั้งใจว่าจะเล่นเป็นกลินด้าให้ได้ภายใน 10 ปีข้างหน้าค่ะ ฉันยังต้องฝึกอีกมาก เลยอยากจะพัฒนาฝีมือแล้วมาลองเล่นดูให้ได้ใน 10 ปีค่ะ ฉันอยากจะเล่นตัวละครแบบที่นึกภาพไม่ออกดูด้วย อยากลองเป็นร็อกซี่ในเรื่อง "Chicago" ดูค่ะ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าปีหน้าฉันจะเล่นเลยนะคะ ฉันยังต้องพัฒนาฝีมือ เลยอยากจะค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ตอนนี้ต้องฝึกอีกเยอะ อยากจะปล่อยใจให้ว่างไว้ก่อนแล้วขึ้นแสดงบนเวทีค่ะ ฉันพร้อมรับฟังทุกคำวิจารณ์นะคะว่าตรงไหนต้องปรับปรุงบ้าง เพราะฉันรู้ค่ะว่าตัวเองยังเล่นไม่ดีนัก (หัวเราะ) ฉันจะทำให้สุดฝีมือ แล้วเก็บทุกคำวิจารณ์ไว้ เอามาใช้พัฒนาตัวเองในคราวหน้าค่ะ ฉันจะก้าวต่อไปด้วยทัศนคติแบบนั้น ขยันให้หนักและเรียนรู้ไปด้วย แต่ละครเวทีนี่สนุกมากจริง ๆ ค่ะ ฉันมีความสุขสุด ๆ เลยที่ได้มาเล่นเรื่อง "Moon That Embraces the Sun" ค่ะ
บทความแปลจาก: Soshified
Source: PlayDB
Translated by: ch0sshi@soshified
Edited by: bhost909@soshified
แปลไทย: EraOfGirls ll soshifanclub ll http://www.soshifanclub.com
.gif)