สิ่งที่ผมกำลังจะพูดต่อไปนี้ ไม่ใช่เพราะว่าผมเป็นคนอังกฤษ แต่ที่ผมพูดอย่างนี้ก็เพราะผมเชื่ออย่างสัตย์จริงว่า ประเทศอังกฤษ อาจจะกลายเป็น กุญแจดอกสำคัญของโซนยอชิแด ในการไขประตูสู่้ความสำเร็จในระดับโลกได้ เพราะการที่จะตีตลาดเพลงของอังกฤษนั้นทำได้ง่ายกว่าการตีตลาดเพลงอเมริกัน และมีความเป็นไปได้สูงที่ประเทศอังกฤษอาจจะเป็นทางผ่านสู่ความสำเร็จในการตีตลาดเพลงของอเมริกันและตลาดเพลงทั่วโลก
อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้ดู MV ล่าสุดของโซนยอชิแด ผมคิดว่าพวกเธอได้เปลี่ยนไปมากภายในเวลาไม่กี่ปี ในขณะเดียวกัน ผมก็คิดว่าพวกเธอก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากสักเท่าไร บางทีสิ่งที่เปลี่ยนไปของพวกเธออาจจะเป็นแค่การเจริญเติบโตตามธรรมชาติของพวกเธอเท่านั้น
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ความจริงที่ทุกๆ คนทราบกันดีอยู่ก็คือ โซนยอชิแดได้เติบโตขึ้นแล้วอย่างแท้จริง พวกเธอสามารถทำให้ผู้ชมรู้สึกได้ว่าพวกเธอคือคนบันเทิงอย่างแท้จริงเวลาที่พวกเขาดูการแสดงของพวกเธอ ผมชอบฟังเพลงและดูการแสดงของโซนยอชิแดที่ไปออกตามรายการต่างๆ ผมไม่ได้มีส่วนช่วยอะไรมากมายแต่ผมยอมรับว่าผมชอบดูการแสดงที่เปี่ยมไปด้วยเสน่ห์ของพวกเธอทั้ง 9 คน นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าผมไม่ได้มีความสนใจอะไรในตัวของซุปเปอร์จูเนียร์มากนัก แม้กระทั่งลูกสาวของผมก็ยังมีปฏิกิริยาในด้านบวกเวลาที่เธอเห็นโซนยอชิแดมากกว่าซุปเปอร์จูเนียร์เลยครับ
ณ ตอนนี้ โซนยอชิแดได้มีจำนวนแฟนคลับเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะแฟนคลับจากทั่วยุโรป คอนเสิร์ตที่กรุงปารีสที่พวกเธอเข้าร่วมเป็นงานคอนเสิร์ตที่น่าสนใจยิ่ง บางครั้งผมก็สงสัยกับพาดหัวข่าวบางข่าวของเกาหลีที่พาดหัวข่าวไว้ว่า "คลื่นเกาหลีฟีเวอร์" ข่าวดังกล่าวนั้นเขียนไว้ว่าทั้งเรนและวอนเดอร์เกิร์ลส์นั้นได้ประสบความสำเร็จในการบุกตลาดเพลงอเมริกัน ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว แหล่งสนับสนุนของพวกเขานั้นส่วนใหญ่มาจากชาวเอเชียที่อาศัียอยู่้ในอเมริกาเสียมากกว่าครับ
อย่างไรก็ตาม คอนเสิร์ตทัวร์ของ SM ในครั้งนี้แตกต่างจากคอนเสิร์ตทัวร์ในครั้งก่อนๆ เห็นได้จากจำนวนแฟนคลับชาวฝรั่งเศสและชาวยุโรปอันมหาศาลที่แห่กันมาชมคอนเสิร์ต ซึ่งมากกว่าที่คาดการณ์เอาไว้ก่อนหน้านี้ และนี่ได้เป็นการพิสูจน์ว่าวัฒนธรรมของเกาหลีได้ส่งผลกระทบต่อประเทศอื่นมากขึ้น ถึงแม้ว่าพวกเขาและเธอจะมีอุปสรรคทางด้านภาษา แต่ความนิยมในตัวของเกาหลีนั้นก็แข็งแรงมากพอที่จะฝ่าฝันอุปสรรคนี้ได้
ผมไม่คิดว่าจะมีศิลปินชาวเอเชียคนไหนที่ประสบความสำเร็จในระดับโลกอย่างแท้จริงมาก่อน จริงอยู่ที่การทำกำไรของพวกเขาก่อนหน้านี้ในต่างประเทศอาจจะประสบความสำเร็จ แต่มันไม่มีศิลปินคนไหนเลยที่ประสบความสำเร็จในระดับโลกอย่างจริงจัง ยกตัวอย่าง Wonder Girls ได้ไปแสดงที่นั่นก็แล้ว ที่นี่ก็แล้ว แต่ผู้คนที่เดินอยู่บนถนนในแต่ละวันในตัวเมืองของอเมริกากลับไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าพวกเธอคือใคร
ถ้าวงกลุ่ม ที่ร่วมไปถึงโซนยอชิแดต้องการที่จะประสบความสำเร็จในระดับโลก ที่ที่พวกเธอควรจะตีตลาดเป็นที่แรกคือ ยุโรป จากนั้นก็ อังกฤษ แล้วค่อยเป็นอเมริกา ผมจะพูดอีกครั้งหนึ่ง แต่ที่ผมพูดมาไม่ใช่เพราะว่าผมเข้าข้างหรืออวยประเทศตัวเองนะครับ ผมแค่อยากจะตีแผ่ความจริงสถิติในการที่จะประสบความสำเร็จในอเมริกาหลังจากที่ประสบความสำเร็จในอังกฤษนั้นมันยากเย็นขนาดไหน ไม่ว่าพวกเธอควรจะทำสิ่งเหล่านั้นหรือไม่ี แต่ประเด็นหลักที่ทุกคนจับจ้องก็คือตลาดเพลงอเมริกัน เพราะฉะนั้น การประสบความสำเร็จที่ผมกล่าวมานั้่นหมายถึง "การที่เป็นที่จดจำในฐานะศิลปินระดับโลก"
การประสบความสำเร็จในฝรั่งเศสไม่ได้ช่วยอะไรมากมาย ตลาดเพลงของฝรั่งเศสมีขอบเขตของมันอยู่และตลาดเพลงของฝรั่งเศสก็ไม่ได้เป็นที่จดจำหรือเป็นเป้าหมายของโลก จริงอยู่้ที่ตลาดเพลงของฝรั่งเศสมีการพัฒนามากขึ้นแต่คุณภาพของเพลงของฝรั่งเศสดูเหมือนจะดิ่งลงสู่หายนะในทุกๆ วัน
ถ้าโซนยอชิแดสามารถจะร้องเพลงเป็นภาษาอังกฤษได้ โอกาสที่จะประสบความสำเร็จของพวกเธอก็จะทวีคูณมากขึ้น อย่างไรก็ตาม มันเป็นก็เป็นการยากที่จะประสบความสำเร็จในการร้องเพลงในอีกภาษาหนึ่งที่ผู้บริโภคไม่สามารถเข้าใจได้ ถึงแม้ว่าผู้คนทั้งในฝรั่งเศส เยอรมันนี และสเปนเคยฟังเพลงของฝั่งตะวันออกมาบ้างแต่ิเพลงที่พวกเขาฟังเป็นประจำอยู่แล้วก็เป็นเพลงภาษาอังกฤษ
ในขณะเดียวกัน ประชากรในอังกฤษและอเมริกาไม่คุ้นเคยกับเพลงในภาษาต่างประเทศ มันไม่ใช่สิ่งที่ผมภาคภูมิใจเลยแม้แต่น้อย แต่นี่มันก็เป็นความจริงของวัฒนธรรมและอุตสาหกรรมเพลงของอังกฤษและอเมริกาอยู่แล้ว
เท่าที่ผมจำได้ มีแค่เพลงสามสี่เพลงเท่านั้นที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษที่ประสบความสำเร็จอย่างมากเมื่อ 30 กว่าปีก่อน คุณจำเป็นที่จะต้องร้องเพลงภาษาอังกฤษเพื่อที่จะได้เป็นที่จดจำในวงการเพลงต่อไป เพราะฉะนั้น ผมจึงคิดว่าวงกรุ๊ปต่างๆ ควรจะเอาชนะตลาดเพลงขนาดเล็กและง่ายๆ ของประเทศอังกฤษให้ได้เสียก่อน
ถ้าคุณตัดสินใจที่จะบุกตลาดเพลงอเมริกาโดยที่คุณไม่เคยทำตนให้เป็นที่จดจำมาก่อนเลย คุณจำเป็นที่จะต้องพยายามอย่างหนักมากขึ้นและจำเป็นที่จะต้องรับภาระหนักๆ จากตารางงานอันมหาศาลเพื่อที่คุณจะได้เป็นที่จดจำของผู้คนทั่วไป มิเช่นนั้นโอกาสที่จะประสบความสำเร็จของคุณก็จะน้อยลงและน้อยลงเรื่อยๆ ศิลปินคนไหนก็ตามที่สนใจที่จะแสดงคอนเสิร์ตในต่างประเทศควรจะจำสิ่งนี้ให้ดีๆ ถ้าคุณประสบความสำเร็จในอังกฤษและโชคดีพอ คุณก็อาจจะเป็นที่นิยมในอเมริกาก่อนที่คุณจะไปเหยียบแผ่นดินอเมริกาเสียอีก แต่ถ้าคุณโชคร้าย ก็ถือว่าคุณได้ตักตวงโอกาสที่จะประสบความสำเร็จในตลาดเพลงยักษ์ใหญ่ของโลกมาพอแล้ว
คุณอาจจะต้องอยู่ที่อังกฤษสักสองสามอาทิตย์และปรากฎตัวในรายการทีวีบ้าง รายการวิทยุบ้าง เช่นเดียวกับขึ้นแสดงโชว์เคสหรือจัดคอนเสิร์ตสักสองสามครั้งก่อนที่จะกลับไปที่เกาหลีและกลับไปเริ่มตารางงานที่นั่นอีกครั้ง อีกอย่าง ถ้าคุณประสบความสำเร็จในอังกฤษ ศิลปินยุโรปและต่างประเทศก็จะระแวงคุณในการแย่งผลกำไรมากขึ้นตามธรรมชาติของคนที่ทำงานในวงการเพลง และคุณก็จะสามารถบุกตลาดเพลงของอเมริกาที่ถือว่าเป็นเป้าหมายสูงสุดของคุณได้ง่ายยิ่งขึ้น
โซนยอชิแด คือเกิร์ลกรุ๊ปทรงเสน่ห์ที่มีทักษะและความสามารถมากพอที่จะประสบความสำเร็จในต่างประเทศได้ และผมก็เชื่อเวลานี้ก็ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับโซนยอชิแดแล้ว ผมก็หวังที่จะได้เห็นโซนยอชิแดเป็นศิลปินกลุ่มแรกของเอเชียที่จะเป็นความตื่นเต้นครั้งใหม่ของวงการเพลงระดับโลก
------
PLEASE TAKE OUT WITH FULL CREDITS:
Original article by John Duerden, soccer columnist for The Guardian, ESPN, The New York Times, Sports Illustrated, MSN.
Source: Nate
Translated by: jreddevil07 @ soshified.com
Edited by: michaelroni @ soshified.com
แปลไทย: Translator Gang ll SOSHIFANCLUB ll http://www.soshifanclub.com
-----
- เนื่องจากเนื้อหาบางส่วนมีการพาดพิงถึงศิลปินท่านอื่นๆ ในด้านลบ เพราะฉะนั้นเพื่อความไม่ประมาทผมขอตัดสองสามบรรทัดเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวออกนะครับ
- เนื้อหาในบทความนี้มีบางส่วนที่พาดพิงถึงศิลปินวงอื่น แต่คนเขียนไม่ได้มีเจตนาที่จะว่าร้ายศิลปินวงอื่นแต่อย่างใด โปรดอย่าเข้าใจผิดกันนะครับ
