ซอฮยอนกับรุ่นพี่ร่วมสังกัดอย่างยุนโฮและชางมินแห่ง TVXQ! ได้ปรากฏตัวร่วมกันในนิตยสาร "CeCi" ฉบับเดือนพฤศจิกายน นอกจากการถ่ายแบบอันน่าทึ่งสะกดลมหายใจแล้ว ซอฮยอนยังได้ให้สัมภาษณ์และเปิดใจเกี่ยวกับการกลับมาในอัลบั้มใหม่ของโซนยอชิแด,ชีวิตประจำวัน และการเติบโตของเธออีกด้วย
CeCi:ได้ยินมาว่าพวกคุณกำลังจะคัมแบ็คในเกาหลีเร็วๆนี้
ซอฮยอน:หลังจากไปที่ประเทศอินโดนีเซียอาทิตย์หน้าเพื่อคอนเสิร์ต SMTOWN Live World Tour III ในจาการ์ตาเสร็จแล้ว พวกเรากำลังวางแผนในการโปรโมท 'Oh!' ฉบับภาษาญี่ปุ่นและในขณะเดียวกันก็เตรียมตัวพร้อมสำหรับอัลบั้มใหม่ภาษาเกาหลีด้วยค่ะ ซึ่งอัลบั้มใหม่นี้จะแตกต่างจากแนวปกติของเราอย่างสิ้นเชิงเลยค่ะ เป็นเหมือนการทดสอบขีดจำกัดของตัวเอง ฉันกำลังรอลุ้นว่าแฟนๆจะคิดอย่างไรกันบ้างค่ะ และเพราะขนาดในกลุ่มพวกเราเองมันยังเป็นความลับเลย (หมายเหตุผู้แปล: ซอฮยอนหมายถึงสมาชิกในวงโซนยอชิแด) ฉันรู้สึกประหม่าจังเลยค่ะ
CeCi: สงสัยจังว่าโซนยอชิแดที่งานยุ่งตลอดเวลาทำอะไรบ้างตอนไม่มีกิจกรรมในประเทศเกาหลี? โห พวกคุณนี่งานยุ่งกันประจำเลยนะคะ
ซอฮยอน: ช่วงที่ผ่านมานี้ นอกเหนือไปจากกิจกรรมหลักอย่างเป็นทางการของโซนยอชิแดแล้ว งานเดี่ยวของแต่ละคนก็มีเข้ามาเยอะมากค่ะ แทบไม่มีวันไหนเลยที่จะว่างทั้งวันเพราะพวกเราต้องไปอัดรายการที่โน่นบ้าง ไปซ้อมเต้นที่นี่บ้าง แต่ถ้าฉันมีเวลาว่างมากพอสักช่วงในหนึ่งวัน ฉันจะออกกำลังกายสองถึงสามชั่วโมงเพื่อรักษาหุ่นค่ะ
CeCi: คุณออกกำลังกายเพื่อรักษาหุ่น มากกว่าที่จะพยายามดูแลรูปร่างเฉยๆเหรอคะ?
ซอฮยอน: มีการพูดไว้ว่า เมื่อคุณเริ่มแก่ตัวขึ้น ร่างกายของคนที่ออกกำลังกับไม่ออกกำลังกายจะแตกต่างกันมากเลยค่ะ คุณจึงต้องเริ่มตั้งแต่ตอนนี้ และอีกอย่าง เมื่อคุณเหงื่อออกแล้ว อารมณ์ของคุณก็จะดีขึ้นค่ะ แล้วมันก็ยังเป็นการทำให้ร่างกายพร้อมใช้งานอีกด้วย คุณจึงรู้สึกดีกับมันค่ะ
CeCi: ตอนที่ดูรายการ 'We Got Married'ของช่อง MBC ฉันเห็นว่าคุณเป็นคนที่มองไกลและคาดหวังไปยังอนาคต แต่ว่าเวลาคือสิ่งที่คุณยิ่งรักษามันมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งสั้นลงเท่านั้น
ซอฮยอน: แทนที่จะมองว่าเวลามีไม่พอ ฉันมักจะคิดแบบนี้มากกว่าค่ะว่า 'มันผ่านไปเร็วจังเลยนะ' นี่ก็ห้าปีแล้วตั้งแต่ที่เราเดบิวต์กันมา ตอนนี้ฉันเป็นพิธีกรของรายการ MBC 'Show! Music COre' แล้วจู่ๆก็มีนักร้องรุ่นน้องเยอะมากที่เข้ามาทักทายเราในห้องนั่งพักค่ะ ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ ตอนที่ฉันได้ยินว่าพวกเขาเกิดกันในปี 1996 ทำให้ฉันคิดว่า 'เกิดปีนั้นเด็กไปไหมเนี่ย?' แต่พอลองมาคิดๆดูแล้ว รุ่นพี่ที่เคยมาถามอายุฉันบอกฉันไว้อย่างนี้ค่ะ ว่าถ้าคำนวณดูแล้ว ฉันก็เดบิวต์ตอนที่อายุได้ 17เองนะ (หัวเราะ) เวลาแบบนี้แหละค่ะที่ทำให้เวลาของฉันผ่านไปรวดเร็วเหลือเกินค่ะ
CeCi: ลองเติมคำตอบในช่องว่างกันหน่อยนะคะ การที่เวลาผ่านไปเร็วแบบนี้มันทำให้ฉัน: 'รู้สึกกลัวนิดหน่อย, เสียใจนิดๆ, ไม่รู้สึกอะไรเลย, ตื่นเต้นหน่อยๆ หรืออะไรก็ได้ที่คุณอยากเติมลงไป'
ซอฮยอน: ข้อสี่ค่ะ (ตื่นเต้นหน่อยๆ) ยิ่งเวลาผ่านไป ฉันยิ่งคิดว่าจะมีโอกาสที่สนุกๆเปิดเพิ่มมากขึ้น และฉันก็ไม่เสียดายด้วยค่ะ เพราะถึงแม้ว่าฉันจะต้องตัดสินใจผิดพลาดไปบ้าง แต่ฉันก็ได้รับและเรียนรู้อะไรบางอย่างจากมันค่ะ
CeCi: ในบทสัมภาษณ์ของนิตยสาร CeCi เมื่อปี 2009 ยุนอาแห่งโซนยอชิแดก็เคยพูดว่าเธอแปลกใจกับจำนวนรุ่นน้องที่เธอมี แม้เวลาผ่านไป แต่ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคยแบบนั้นเหมือนจะไม่เปลี่ยนไปเลย สำหรับตัวคุณเองแล้ว อะไรคือสิ่งที่ยังไม่เปลี่ยนไปท่ามกลางเวลาที่ผ่านไปบ้างคะ
ซอฮยอน: ถ้าเทียบกับตอนที่ฉันเริ่มเดบิวต์ คุณค่าและบุคลิกของตัฉันที่ฉันไม่คิดว่ามันจะเปลี่ยน กลับเปลี่ยนไปมากเลยค่ะ ทั้งเพื่อนๆและสมาชิกในวงบอกว่าฉันร่าเริงสดใสขึ้นและกระตือรือร้นมากขึ้น ความรู้สึกที่อยากจะท้าทายสิ่งต่างๆก็แรงมากขึ้นด้วย มันไม่ได้เป็น 'ฉันจะต้องใช้ชีวิตตามวิถีทางที่เหมาะที่ควร' อีกต่อไปแล้วค่ะ แต่มันกลายเป็นว่า ฉันจะต้องรู้ว่าเส้นทางที่ฉันเลือกมันใช่ และฉันก็อยากจะไปสัมผัสกับสิ่งใหม่ๆที่แตกต่างออกไปค่ะ แต่ไม่ได้หมายถึงไปทำอะไรที่มันหลุดโลกนะคะ (หัวเราะ) เพราะฉะนั้นสิ่งที่ไม่เปบี่ยนไปก็คือเส้นทางที่ว่านี้ ส่วนสิ่งที่เปลี่ยนไปก็คือประสบการณ์ใหม่ๆ การที่ได้เริ่มเข้าสังคมหลังจากถูกมองว่าเป็นน้องเล็กผู้น่ารักคงเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกมั่นใจว่าอะไรควรทำหรือไม่ควรทำค่ะ ก็เหมือนกับข้อสอบที่มีแค่คำตอบที่ถูกหรือไม่ก็ผิด ตอนนี้ฉันเชื่อแล้วว่าฉันต้องเปิดหัวใจให้กว้างมากขึ้น เพื่อชีวิตที่ดีอย่างแท้จริงค่ะ
CeCi: มีอะไรที่ทำให้คุณได้รู้แจ้งในสิ่งนี้หรือเปล่าคะ?
ซฮยอน: หลังจากเดบิวต์แล้ว ขณะทำอาชีพนักร้อง ตัวฉันก็ยังคงเป็นนักเรียนอยู่ค่ะ ความรู้สึกที่ว่าจะต้องทุ่มเทในฐานะนักเรียนมันใหญ่มากค่ะ พอฉันอายุยี่สิบ ฉันจึงเริ่มรู้สึกถึงความหนักที่จะต้องทำอะไรๆด้วยตัวเอง CeCi: เช่นอะไรบ้างคะ? ซอฮยอน: การแบ่งเวลาค่ะ เวลาเป็นนักเรียนนั้น ในคาบคณิตคุณก็ต้องเรียนคณิตและทำตามตารางงานซ้ำๆกันอยู่อย่างนั้น แต่ว่าตอนนี้มันขึ้นอยู่กับฉันเองแล้วค่ะว่าจะใช้มันอย่างไร ถ้าฉันนอนหลับ มันก็คือเวลาสำหรับนอนหลับ และถ้าฉันไม่คิดถึงมัน มันก็จะหายไปเลยค่ะ แต่ถ้าฉันอ่านหนังสือ ฉันก็ยังเหลือสิ่งที่อ่านเอาไว้ค่ะ CeCi: แปลว่าคุณเข้าใจถึงการรับผิดชอบในการใช้เวลาแล้ว ซอฮยอน: ใช่ค่ะ ตอนแรกฉันใช้แรงกายอย่างหนักเพียงเพื่อจะรับมือกับตารางงานของฉัน ฉันจึงไม่สามารถใช้เวลาของตัวเองได้เต็มที่ กลายเป็นว่ายอมปล่อยตัวไปตามสิ่งที่เกิดขึ้นเหมือนเป็นกลไกไร้ชีวิต พอหลังจากนั้น ฉันก็คิดว่า 'มีอะไรอย่างอื่นบ้างไหมที่ฉันได้ทำนอกเหนือจากกิจกรรมของโซนยอชิแด? ร่างกายของฉันจะตกไปเป็นทาสของงานแบบนี้ที่กำลังทำอยู่หรือเปล่า?' เพราะฉะนั้นฉันเลยตั้งเป้าหมายชีวิตโดยละเอียดขึ้นมาค่ะ และเริ่มรู้สึกว่าตัวเองควรจะเพิ่มประสบการณ์และความรู้ผ่านการอ่านหนังสือ เพราะว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้จะมารวมตัวกันเพื่อสร้างชีวิตของฉันขึ้นมาค่ะ
CeCi: มีเหตุการณ์อะไรใหญ่ๆไหมที่ทำให้คุณรู้สึกว่า 'ในที่สุดฉันก็กล้าที่จะท้าทายเพราะบุคลิกตัวเองที่เปลี่ยนไป!'
ซอฮยอน: แม้ว่าฉันจะเป็นคนที่มือชื่อเสียง ฉันอายที่จะแสดงตัวตนด้านปกติของฉันให้คนได้เห็นค่ะ แต่ฉันก็เปลี่ยนนิสัยแบบนั้นไปมากแล้ว ฉันได้รู้ว่าการไปเที่ยวห้างล็อตเต้เวิล์ดและพระราชวังคยองบกกับเพื่อนฉันมันสนุกมากจริงๆค่ะ ถึงขนาดเคยขอให้แฟนคลับต่างชาติถ่ายรูปให้เรามาแล้ว เวลาไปเที่ยวงานแสดงหรือพิพิธภัณฑ์ก็มีความสุขเหมือนกันค่ะ เวลามีคนจำฉันได้ ฉันรู้สึกขอบคุณมากค่ะ แต่ถ้าจำไม่ได้ มันก็ตลกดีเหมือนกันค่ะ ฉันกับเพื่อนๆที่เรียนมัธยมมาด้วยกันจะใส่ชุดนักเรียนเพื่อไปแวะเยี่ยมโรงเรียนของฉันค่ะ
Ceci: ชีวิตของคุณมีสีสันจังเลยนะคะ มีอะไรที่คุณอยากเปลี่ยนบ้างไหม? ลองบอกมาได้ไหมว่ามีสิ่งไหนในสมาชิกโซนยอชิแดคนอื่นๆที่คุณอยากเป็นแบบนั้นบ้าง?
ซอฮยอน: อย่างแรกเลยนะคะ พี่ฮโยยอนเป็นคนที่มองทุกอย่างในแง่ดีและจะคอยสร้างบรรยากาศที่ดีให้เราบ่อยๆ พี่ซูยองกับพี่ทิฟฟานี่เข้าสังคมเก่ง เลยมีคนที่รู้จักเยอะและกว้างมากค่ะ แถมยังสามารถทำให้คนรู้สึกสบายใจได้อีกด้วย พี่แทยอนก็มีทักษะร้องเพลงโดยธรรมชาติ และฉันว่ามันดีมากเลยที่พี่เขาสามารถช่วยเหลือสนับสนุนคนอื่นๆได้ พี่ยุนอาแม้จะดูขี้อายแต่ก็เป็นตัวของตัวเองและมักแสดงด้านที่คาดไม่ถึงออกมาค่ะ มันเป็นสิ่งที่พี่คนอื่นๆแซวกันว่า 'ถ้าคนที่น่ารักระดับเธอเป็นพวกเรียบร้อยๆเหมือนกันล่ะก็ มันจะสนุกตรงไหน'หลายคนชอบพูดว่าพี่เจสสิก้าดูเย็นชา แต่พี่เขาเป็นคนแบบที่ต่อหน้าอาจทำเป็นเหมือนไม่สนใจ แต่จะคอยมาแอบดูแลแบบไม่ให้คุณรู้ตัวอยู่ข้างหลังค่ะ พี่ซันนี่มักจะกระจายความสดใสออกมาเสมอ แถมยังมีความเป็นผู้ใหญ่ด้วยค่ะ พี่ซันนี่กับพี่สาวของเขาอายุห่างกันมาก ถึงพี่เขาจะเป็นน้องคนสุดท้อง แต่ความคิดอันลึกซึ้งของเขาทำให้อึ้งเลยค่ะ จนพวกเราชอบล้อว่ากันพี่เขาเป็นผู้ใหญ่ที่เกิดในยุค 79 ต่างหากไม่ใช่วัยรุ่นยุค 89อย่างพวกเรา สิ่งเหล่านี้ของพี่สาวทุกคนแหละค่ะคือสิ่งที่ฉันรู้สึกอิจฉาอยากจะมี
CeCi: ธีมของวันนี้คือ 'การสัมภาษณ์กับแวมไพร์' สำหรับพวกเขาแล้ว เวลาเป็นสิ่งอมตะ ถ้ามองอีกมุมหนึ่งมันก็เป็นเรื่องน่ากลัวนะคะ ฉันจะให้ตั๋วสำหรับหยุดเวลาไปสามใบ มันเป็นสิ่งที่มีราคาแพงมากแต่คุณสามารถใช้มันเมื่อไหร่ก็ได้ตามที่คุณต้องการ
ซอฮยอน: ฉันอยากจะหยุดช่วงเวลาตอนที่ฉันเดบิวต์ไว้น่ะค่ะ ฉันอยากจะมีความรู้สึกถึงสิ่งที่ฉันทำเมื่อตอนแรกเริ่มนั่นจริงๆอีกสักครั้ง ไม่ใช่แค่จากภาพความทรงจำในใจเฉยๆ ฉันจะได้มองเห็นตัวเองและให้คำแนะนำกับตัวเองไป ส่วนตั๋วอีกสองใบฉันขอเก็บไว้เผื่อใช้ในอนาคตค่ะ
CeCi: สุดท้ายนี้ ได้เวลาสำหรับการสัมภาษณ์กันเองระหว่าง TVXQ! กับซอฮยอนแล้วค่ะ พวกเขาอยากรู้กันจริงๆว่าคนในอุดมคติแบบไหนที่กันนะที่ทำให้หัวใจของซอฮยอนเต้นรัวได้ พวกเขายังแอบบอกเคล็ดลับด้วยว่า คุณคงจะไม่ตอบยาวๆเท่าไหร่ เลยให้ค่อยๆถามไปตามสูตรเพื่อขุดลงไปให้ลึกถึงก้นบึ้งเลย (หมายเหตุผู้แปล: ซอฮยอนถาม TVXQ! ว่า 'พวกพี่รู้สึกตัวกันตอนไหนคะว่าเป็นนักร้องมาสิบปีแล้ว? และ ในฐานะแฟนคลับอยากรู้ว่า พวกพี่ทำอะไรกันในวันที่ไม่มีตารางงานคะ?')
ซออยอน: ฮ่าๆ งั้นจะตอบยาวๆเลยแล้วกันนะคะ อย่างแรก ฉันอยากให้เป็นคนแบบที่เอาใจใส่ มองโลกในแง่ดี และกระตือรือร้นค่ะ เป็นคนที่มีทั้งมารยาทและอารมณ์ขัน ทำให้คนอื่นรู้สึกเป็นกันเองได้ แม้ว่าในตอนนี้อาจจะยังไม่ประสบความสำเร็จ แต่มันสำคัญมากที่เขาควรมีความเชื่อที่มั่นคงและยอมทำงานหนักเพื่อไปให้ถึงความฝันของตัวเอง ส่วนในด้านของรูปร่าง ฉันไม่หวังอะไรไว้นอกจากว่าเขาควรจะตัวสูงกว่าฉันและมีแววตาที่ชัดเจนค่ะ ฉันรู้สึกว่ามันจริงเวลาคนบอกว่าดวงตาคือหน้าต่างของหัวใจ ฉันคิดว่าคุณคงเห็นเวลาคนใช้ชีวิตตามความพอใจทั่วไปของเขา ฉันเลยอยากให้เขาเป็นคนที่มีใบหน้ายิ้มแย้มอยู่เสมอค่ะ ฉันคิดว่าคงไม่มีแบบไหนจะดีไปกว่า ใครสักคนที่ฉันได้เรียนรู้อะไรจากเขาทุกครั้งตอนที่เราพูดคุยกันค่ะ
CeCi: ลองบอกเสน่ห์สามข้อของคุณที่จะดึงดูดชายผู้ซื่อสัตย์คนนี้มาหน่อย
ซอฮยอน: หลักของฉันข้อแรกเลยคือพลังงานในด้านบวกค่ะ! ฉันมั่นใจเลยว่าถ้าเราอยู่ด้วยกันมันต้องสนุกแน่ๆค่ะ อย่างที่สองคือ ฉันจะดูแลตัวเองให้ดีค่ะ! กฏเหล็กของฉันคือ 'จงจัดการและดูแลตัวเองจนกว่าจะตาย'ค่ะ ฉันจะไม่เป็นภาระให้เด็ดขาด เพราะฉะนั้นฉันเลยสามารถทำให้หัวใจของเขาเต้นระรัวได้ตลอดกาล อย่างสุดท้าย อนาคตของฉันไม่แน่นอนค่ะ! ฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะพึ่งพาผู้ชายด้วย เพราะฉะนั้นการเงินของฉันจะไม่มีปัญหาค่ะ และฉันก็จะไม่ทำตัวให้น่าเบื่อด้วย ฉันสัญญาค่ะ (หัวเราะ)
บทความแปลจาก: Soshified
Sources: CeCi Magazine, DC Gallery, usnthem
Translated by: ch0sshi@soshified
Edited by: kt9823@soshified, bhost909@soshified
แปลไทย: EraOfGirls ll soshifanclub ll http://www.soshifanclub.com
.gif)
